O wadach seria­lo­we­go „Wiedź­mi­na” moż­na by pisać dłu­go – poło­ży­ły go odcho­dzą­ce od ksią­żek pomy­sły sce­na­rzy­stek i sce­na­rzy­stów, bynaj­mniej nie dla­te­go, że adap­ta­cja musi być nie­wol­ni­czo przy­wią­za­na do pier­wo­wzo­ru. Pro­ble­mem było, że nowe wąt­ki były po pro­stu cha­otycz­ne i nie­spój­ne. Jesz­cze bar­dziej przy­kre było jed­nak, gdy eki­pa Net­flik­sa się­ga­ła po książ­ko­we sce­ny, by oddać je pozor­nie dość wier­nie, a jed­nak w wypa­czo­ny sposób.