Osoby zakochane w twórczości George’a R.R. Martina dzielą się na te, które oczekują na „Wichry zimy” i te, które chciałyby przeczytać drugi tom „Ognia i krwi”. Niestety, najnowsza publikacja pisarza to… artykuł naukowy.
Na łamach „American Journal of Physics” (Amerykański przegląd fizyki), czyli jednego z najbardziej prestiżowych czasopism w dziedzinie fizyki, ukazał się artykuł „Ergodic Lagrangian dynamics in a superhero universe” (Ergodyczna dynamika Lagrange’a w superbohaterskim uniwersum). Jego autorami są George R.R. Martin oraz Ian Tregillis – autor science fiction i fantasy, który obronił doktorat z fizyki teoretycznej na Uniwersytecie Kalifornijskim w Los Angeles, obecnie związanym z Los Alamos National Laboratory.
W artykule przedstawili wirtualne badania nad ewolucją wirusa, w którym wykorzystali modele matematyczne, w tym mnożnik Lagrange’a, czyli metodę obliczania ekstremum warunkowego funkcji różniczkowej. Ten fikcyjny scenariusz posłużył autorom jako ćwiczenie z rozwiązywania problemów, analizy fizycznej i opracowywania modeli ilościowych.
George R.R. Martin i Ian Tregillis poznali się przy okazji pracy nad serią „Dzikie karty” – czyli antologii opowiadań o superbohaterach, której redaktorem jest właśnie Martin. To właśnie w tej serii występuje pozaziemski, poddany modyfikacjom genetycznym wirus zwany właśnie Dziką kartą. Prowadzi on do mutacji ludzkiego DNA, w wyniku którego wiele osób staje się jokerami – czyli potworami, a nieliczne – asami, czyli po prostu superbohaterami. W ramach tego uniwersum teksty tworzą różne osoby, a do ich grona należy m.in. Ian Tregillis. W artykule skupili się na analizie infekcji Dziką kartą za pomocą istniejących w naszym świecie narzędzi.
Choć Ian Tregillis jest w Polsce zdecydowanie mniej znany niż George R.R. Martin, to po polsku ukazały się jego cykl „Wojny alchemiczne” w przekładzie Bartosza Czartoryskiego oraz powieść „Mroczna geneza” będąca pierwszym tomem „Projektu Milkweed” w przekładzie Roberta P. Lipskiego.
George R.R. Martin kojarzony jest przede wszystkim z cyklem „Pieśni lodu i ognia”, na podstawie którego HBO zrealizowało serial „Gra o tron”, ale wcześniej był kojarzony przede wszystkim z literaturą science fiction jako autor „Ostatniego rejsu »Fevre Dream«”, „Tufa Wędrowca”, „Piaseczników” czy „Pieśni dla Lyanny”. Do tej pory ukazało się pięć tomów z zaplanowanego na siedem cyklu „Pieśń lodu i ognia”, czyli „Gra o tron”, „Starcie królów”, „Nawałnica mieczy”, „Uczta dla wron” i „Taniec ze smokami”. Ostatni z nich ukazał się w 2011 roku. Zapowiedziane są jeszcze „Wichry zimy” oraz „Sen o wiośnie”. Świat Westeros George R.R. Martin rozwijał w opowiadaniach oraz w stylizowanym na kroniki rodu Targaryenów „Ogień i krew”. Wraz z są Elio M. Garcíą Jr. oraz Lindą Antonsson wydał także „Świat lodu i ognia”.
Youtuber AdmiralKird przygotował obszerny esej, w którym przeanalizował, kiedy mogą ukazać się „Wichry zimy”. Według opracowanej przez niego symulacji najbardziej prawdopodobną datą premiery jest 3 kwietnia 2032 roku. Za najwcześniejszą możliwą datę uznał 1 września 2026 roku, ale na publikację przed 1 grudnia 2027 roku algorytm daje zaledwie 1 procent szans.
Anna Tess Gołębiowska
Czytaj też: George R.R. Martin krytykuje Ród smoka, po czym usuwa wpis. HBO próbuje łagodzić sytuację
Czytaj też: George R.R. Martin, John Grisham i inni pozywają OpenAI. Czy ChatGPT spiracił ich książki?
Czytaj też: Czy George R.R. Martin cierpi na twórcze zatwardzenie? Termin oddania Wichrów zimy minął 11 lat temu
Czytaj też: George R.R. Martin zapowiedział premierę nowej książki związanej z historią Westeros
Czytaj też: George R.R. Martin jest zaangażowany w prace nad sztuką związaną z Grą o tron
Zdjęcie główne: Henry Söderlund, Wikipedia, CC Attribution 4.0 International
