Kolejna powieść Olgi Tokarczuk znalazła się wśród nominowanych do Międzynarodowej Nagrody Bookera

Mię­dzy­na­ro­do­wa Nagro­da Booke­ra zosta­ła usta­no­wio­na w 2005 roku i od tam­te­go cza­su sym­bo­licz­na sta­tu­et­ka wraz z gra­ty­fi­ka­cją pie­nięż­ną tra­fi­ła do dzie­wię­ciu auto­rów. Pier­wot­nie nagro­da przy­zna­wa­na była za twór­czość w języ­ku angiel­skim dla pisa­rzy z całe­go świa­ta. W ostat­nich edy­cjach bra­ne pod uwa­gę są po pro­stu dzie­ła tłu­ma­czo­ne na angiel­ski. W zeszłym roku trium­fo­wa­ła Pol­ska. Mię­dzy­na­ro­do­wa Nagro­da Booke­ra gło­sem jury powę­dro­wa­ła do Olgi Tokar­czuk za Bie­gu­nów, na wyspach wyda­nych jako Fli­ghts.

Kapi­tu­ła nagro­dy wcze­śniej w tym tygo­dniu ogło­si­ła nomi­na­cje w tego­rocz­nej edy­cji kon­kur­su. Wśród trzy­na­stu tytu­łów po raz dru­gi z rzę­du zna­la­zło się miej­sce na powieść Olgi Tokar­czuk. Tym razem o nagro­dę powal­czy Dri­ve Your Plow Over The Bones Of The Dead, czy­li tłu­ma­cze­nie książ­ki Pro­wadź swój pług przez kości umar­łych. Prze­kła­du ponow­nie doko­na­ła Jen­ni­fer Croft.

Tego­rocz­na lista nomi­no­wa­nych jest bar­dzo zróż­ni­co­wa­na. Poza Polką o laur wal­czą pisa­rze z Oma­nu, Chin, Fran­cji, Korei Połu­dnio­wej, Islan­dii, Nie­miec, Argen­ty­ny, Szwe­cji, Kolum­bii, Holan­dii i Chile.

Był to rok, w któ­rym pisa­rze ogra­bi­li archi­wa, zarów­no te oso­bi­ste, jak i poli­tycz­ne. Te poczy­na­nia repre­zen­to­wa­ne są na naszej dłu­giej liście, ale zna­la­zło się tam też miej­sce dla sur­re­ali­stycz­nej chiń­skiej podró­ży pocią­giem, zaak­cen­to­wa­nia absur­dal­no­ści woj­ny i samo­bój­stwa oraz uwy­pu­kle­nia trau­my ducha i cia­ła. Cie­szy­my się, że może­my podzie­lić się tymi trzy­na­sto­ma książ­ka­mi, któ­re wzbo­ga­ca­ją nasze wyobra­że­nie tego, co fik­cja lite­rac­ka może jesz­cze uczy­nić, powie­dzia­ła Bet­ta­ny Hughes, prze­wod­ni­czą­ca skła­du sędziow­skie­go nagrody.

Fina­ło­wa szóst­ka zosta­nie ogło­szo­na 9 kwiet­nia, a zwy­cięz­cę pozna­my 21 maja. Trzy­ma­my kciu­ki za Olgę Tokarczuk.

Pro­wadź swój pług przez kości umar­łych, Olga Tokarczuk

W odda­lo­nej od resz­ty świa­ta gór­skiej osa­dzie w pięk­nej Kotli­nie Kłodz­kiej miesz­ka ze swo­imi psa­mi Jani­na Duszej­ko – nie­co eks­cen­trycz­na star­sza pani, miło­śnicz­ka astro­lo­gii, któ­ra w wol­nych chwi­lach doglą­da domów nie­obec­nych sąsia­dów i tłu­ma­czy poezję Wil­lia­ma Blake’a.

Nie­spo­dzie­wa­nie przez tę spo­koj­ną oko­li­cę prze­ta­cza się fala mor­derstw, któ­rych ofia­rą pada­ją miej­sco­wi myśli­wi. Czy to moż­li­we, by to zwie­rzę­ta – jak suge­ru­je Duszej­ko – zaczę­ły czy­hać na życie swych oprawców?
(źró­dło opi­su: wydawca)

Przy­go­to­wał Oskar Grzelak

Jako gra­fi­kę głów­ną wyko­rzy­sta­no zdję­cie z Wiki­pe­dii udo­stęp­nio­ne przez użyt­kow­ni­ka o logi­nie Borys8. Zdję­cie udo­stęp­nio­ne na licen­cji CC BY 4.0.