Polityczny komentarz surinamskiej autorki powodem odwołania ceremonii wręczenie prestiżowej nagrody

Prijs der Neder­land­se Let­te­ren uzna­wa­na jest za naj­bar­dziej pre­sti­żo­wą nagro­dę lite­rac­ką holen­der­sko­ję­zycz­ne­go świa­ta. Co trzy lata przy­zna­wa­na jest auto­rom z Kró­le­stwa Nider­lan­dów i Bel­gii, a od 2005 rów­nież z Suri­na­mu. W tym roku po raz pierw­szy w histo­rii nagro­dę otrzy­mał oby­wa­tel tej byłej holen­der­skiej kolo­nii. Jed­nak uro­czy­sta cere­mo­nia na cześć wyróż­nio­nej pisar­ki, Astrid Roemer, nie odbę­dzie się. Powo­dem jest jej poli­tycz­ny komentarz.

Astrid Roemer to uro­dzo­na w Suri­na­mie powie­ścio­pi­sar­ka, autor­ka dra­ma­tów i poet­ka. Za cało­kształt lite­rac­kiej pra­cy przy­zna­no jej w 2021 pre­sti­żo­we wyróż­nie­nie Prijs der Neder­land­se Let­te­ren. Sędzio­wie chwa­li­li jej twór­czość za nie­kon­wen­cjo­nal­ne podej­ście, poetyc­kość i życio­wość, zwró­ci­li rów­nież uwa­gę, że mnó­stwo miej­sca poświę­ca waż­nym tema­tom dla naro­do­wej histo­rii jak: kolo­ni­za­cja i deko­lo­ni­za­cja, korup­cja, napię­cia spo­łecz­ne i poczu­cie winy.

Pisar­ka mia­ła w paź­dzier­ni­ku pod­czas uro­czy­stej gali przy­jąć nagro­dę z rąk kró­la Bel­gów Fili­pa I Kobur­ga. W ostat­nim cza­sie cere­mo­nia zosta­ła jed­nak odwo­ła­na. Orga­ni­za­to­rzy w ofi­cjal­nym oświad­cze­niu wska­za­li, że wyda­rze­nie było­by nie­sto­sow­ne w świe­tle ostat­nich wypo­wie­dzi Astrid Roemer, godzą­cych w demo­kra­tycz­ne wartości.

Cho­dzi zwłasz­cza o komen­ta­rze doty­czą­ce byłe­go pre­zy­den­ta Suri­na­mu. Dési Bouter­se, przy­wód­ca zama­chów sta­nu w 1980 i w 1990, fak­tycz­ny dyk­ta­tor Suri­na­mu w latach 1980–1988 oraz 1990–1991, osta­tecz­nie pre­zy­dent kra­ju od 2010, w 2019 został ska­za­ny na 20 lat wię­zie­nia za mor­der­stwa trzy­na­stu cywi­lów i dwóch woj­sko­wych z grud­nia 1982. Astrid Roemer w jasny spo­sób dała do zro­zu­mie­nia, że uwa­ża Bouter­se­’a za nie­win­ne­go, co wię­cej okre­śli­ła go mia­nem praw­dzi­wie odważnego.

Komen­ta­rze pisar­ki obu­rzy­ły suri­nam­skie spo­łe­czeń­stwo. Kapi­tu­ła nagro­dy mimo że odwo­ła­ła cere­mo­nię, nadal zamie­rza pie­nią­dze z tytu­łu wyróż­nie­nia autor­ce przekazać.

Nagro­da przy­zna­wa­na jest za cało­kształt twór­czo­ści pisa­rza w gatun­kach poezji, pro­zy i dra­ma­tu. Oso­bi­ste poglą­dy auto­rów nie są bra­ne pod uwa­gę przy oce­nie ich twór­czo­ści. Uwa­ża­my jed­nak, że wypo­wie­dzi pani Roemer są na tyle nie­sto­sow­ne, że nie­wła­ści­wym było­by orga­ni­zo­wa­nie uro­czy­stej cere­mo­nii wrę­cze­nia nagro­dy, napi­sa­no w wyda­nym oświadczeniu.

źró­dło: guardian