Zbiory Biblioteki Narodowej wzbogaciły się o wyjątkowe listy Adama Mickiewicza

W zeszłym mie­sią­cu z ini­cja­ty­wy Fun­da­cji Kościusz­kow­skiej oraz ści­śle z nią współ­pra­cu­ją­cej Kry­sty­ny Piór­kow­skiej do Biblio­te­ki Naro­do­wej tra­fi­ły cen­ne z punk­tu widze­nia histo­rycz­ne­go listy i doku­men­ty autor­stwa cho­ciaż­by kró­la Augu­sta II, księ­cia Józe­fa Ponia­tow­skie­go czy Marii Skło­dow­skiej-Curie. Miesz­ka­ją­ca w Nowym Jor­ku badacz­ka pro­ble­ma­ty­ki katyń­skiej przed kil­ko­ma dnia­mi ponow­nie wspar­ła BN.

Tym razem Kry­sty­na Piór­kow­ska naby­ła na aukcji, a następ­nie prze­ka­za­ła pol­skiej insty­tu­cji zbiór sze­ściu wyjąt­ko­wych listów Ada­ma Mic­kie­wi­cza do fran­cu­skie­go poety Alfre­da de Vigny. Ręko­pi­sy pocho­dzą z roku 1837. W pię­ciu listach pol­ski poeta pro­sił swo­je­go fran­cu­skie­go zna­jo­me­go, któ­re­go poznał dwa lata wcze­śniej, o zre­cen­zo­wa­nie dra­ma­tu Les Con­fédérés de Barr (Kon­fe­de­ra­ci bar­scy) i pomoc w wysta­wie­niu go we Fran­cji. Wia­do­mo, że Alfred de Vigny Mic­kie­wi­cza wsparł, reko­men­du­jąc jego dzie­ło dyrek­to­ro­wi teatru Por­te-St-Mar­tin. W ostat­nim z zaku­pio­nych listów, dato­wa­nym na 30 lip­ca, Adam Mic­kie­wicz dekla­ro­wał zwrot wypo­ży­czo­nej od Fran­cu­za saty­ry Lemer­cie­ra La Pan­hy­po­cri­sia­de oraz ofe­ro­wał odwdzię­cze­nie się uży­cze­niem książ­ki z wła­sne­go księgozbioru.

Zaku­pio­ne listy są szcze­gól­nym, uni­ka­to­wym doku­men­tem o wyjąt­ko­wym zna­cze­niu histo­rycz­nym. Świad­czą nie tyl­ko o samym ist­nie­niu kon­tak­tu mię­dzy czo­ło­wy­mi poeta­mi roman­tycz­ny­mi, lecz tak­że o stop­niu jego fami­liar­no­ści, a tak­że o toczą­cym się mię­dzy nimi dia­lo­gu inte­lek­tu­al­nym i bez­po­śred­nim oddzia­ły­wa­niu arty­stycz­nym de Vigny’ego na Mic­kie­wi­cza, komen­tu­je Biblio­te­ka Narodowa.

Szczo­dra daro­wi­zna Kry­sty­ny Piór­kow­skiej bar­dzo ład­nie zbie­ga się ze 165. rocz­ni­cą śmier­ci Ada­ma Mic­kie­wi­cza, któ­ra przy­pa­da na 26 listo­pa­da. Listy nasze­go naro­do­we­go wiesz­cza zasi­lą i tak już boga­tą kolek­cję tek­stów z nim zwią­za­nych. Poza pier­wo­dru­ka­mi dzieł Mic­kie­wi­cza i ich tłu­ma­cze­nia­mi na obce języ­ki Biblio­te­ka Naro­do­wa posia­da mię­dzy inny­mi: ręko­pis wier­sza Oda do mło­do­ści oraz listy do Kon­stan­cji z Boja­now­skich Łubień­skiej, do Ludwi­ki z Osztor­pów Hor­wat­to­wej, do Sta­ni­sła­wa Dobro­wol­skie­go, Antoine’a Jeana Letronne’a, do sędzie­go Bil­lau­da czy pokwi­to­wa­nie, któ­re Mic­kie­wicz wysta­wił Fran­cisz­ko­wi Ksa­we­re­mu Godebskiemu.

Znacz­na część kolek­cji Mic­kie­wi­cza­niów prze­cho­wy­wa­nych w Biblio­te­ce Naro­do­wej dostęp­nych jest w ramach dostę­pu do Biblio­te­ki Cyfro­wej POLONA – TUTAJ.

Źró­dło: biblio­te­ka narodowa

Przy­go­to­wał Oskar Grzelak