Coś do poczytania od Neila Gaimana na czas kwarantanny

Neil Gaiman cie­szy się mię­dzy­na­ro­do­wą sła­wą, tu i tam bywał okre­śla­ny jako jeden z naj­wy­bit­niej­szych żyją­cych pisa­rzy two­rzą­cych w nur­cie fan­ta­sty­ki. Zna­ny jest jed­nak rów­nież z tego, że bar­dzo chęt­nie anga­żu­je się w róż­ne­go rodza­ju akcje spo­łecz­ne, udzie­la wspar­cia potrze­bu­ją­cym, sło­wem jawi się jako bar­dzo w porząd­ku gość. Teraz, kie­dy nie­mal cały świat pod­da­ny został przy­mu­so­wej kwa­ran­tan­nie, Neil Gaiman pod­su­wa znu­dzo­nym fanom kil­ka swo­ich tek­stów do poczytania.

Przy­po­mnie­nie: może­cie czy­tać i słu­chać za dar­mo opo­wia­dań, ese­jów i innych rze­czy moje­go autor­stwa na mojej stro­nie, a dzie­ci w każ­dym wie­ku mogą obej­rzeć i posłu­chać całej Księ­gi cmen­tar­nej i Kora­li­ny, napi­sał Bry­tyj­czyk na swo­im Twitterze.

A remin­der: you can read and listen for free to short sto­ries, essays and suchli­ke of mine at https://t.co/VHzUM2nxh6, and for kids of all ages, watch or listen to the who­le of The Gra­vey­ard Book and Cora­li­ne at https://t.co/rcD9cEWlaf

— Neil Gaiman (@neilhimself) March 18, 2020

Na stro­nie inter­ne­to­wej https://www.neilgaiman.com/Cool_Stuff znaj­dzie­cie więc mnó­stwo dobra. Są tam oczy­wi­ście opo­wia­da­nia, wśród nich mię­dzy inny­mi A Stu­dy in Eme­rald, któ­re w 2004 przy­nio­sło auto­ro­wi Nagro­dę Locu­sa i Nagro­dę Hugo. Znaj­dzie­cie tam tak­że felie­to­ny pisa­ne przez Gaima­na, ale rów­nież te pisa­ne o nim przez innych twór­ców oraz kil­ka nagrań audio reali­zo­wa­nych przy róż­nych okazjach.

Nato­miast na stro­nie inter­ne­to­wej http://www.mousecircus.com/videos/ obej­rzeć i posłu­chać moż­na pisa­rza czy­ta­ją­ce­go Księ­gę cmen­tar­ną oraz Kora­li­nę. Nie lada grat­ka dla młod­szej czę­ści „kwa­ran­tan­no­wi­czów”, choć i star­si mogą spo­koj­nie w ramach odświe­że­nia ponow­nie zanu­rzyć się w fan­ta­stycz­ne świa­ty Gaimana.

Wszyst­kie mate­ria­ły są oczy­wi­ście w języ­ku angielskim.

Przy­go­to­wał Oskar Grzelak

zdję­cie głów­ne Ståle Grut nrk­be­ta wiki­pe­dia na licen­cji CC BY-SA 2.0