Zobacz Niewidzialnych – wyjątkowa akcja społeczna

Książ­ka “Nie­wi­dzial­ni” to zara­zem nie­zwy­kły pro­jekt spo­łecz­ny. Moż­na ją czy­tać wyłącz­nie na mro­zie – tekst wydru­ko­wa­ny został atra­men­tem, któ­ry widocz­ny jest jedy­nie w ujem­nych tem­pe­ra­tu­rach. A treść opo­wia­da o bez­dom­nych – oso­bach, któ­re jak nikt inny nara­żo­ne są na śmierć z zim­na. W ten spo­sób dozna­nia czy­tel­ni­ka mie­sza­ją się z tre­ścią lek­tu­ry – ten czy­ta o mro­zie, odczu­wa­jąc zim­no. Im bar­dziej wcią­ga się w lek­tu­rę, tym wię­cej cza­su spę­dza na dwo­rze i tym bar­dziej marznie.

Na pyta­nie “Dla­cze­go?” człon­ko­wie Fun­da­cji Kapu­cyń­skiej im. bł. Ani­ce­ta Kopliń­skie­go (odpo­wie­dzial­nej za akcję) odpo­wia­da­ją, że w tym roku zamar­z­ło już 75 osób, głów­nie bez­dom­nych – a do tych śmier­ci nie musia­ło­by dojść, gdy­by ktoś im pomógł. “Nie­wi­dzial­ni” mają otwo­rzyć oczy czy­tel­ni­ka, poka­zać praw­dzi­we histo­rie oraz nauczyć reagować.

Książ­kę zamó­wić może każ­dy. Ze wzglę­du na jej uni­ka­to­wość egzem­plarz kosz­tu­je 155 zło­tych – 55 prze­zna­czo­nych jest na kosz­ty pro­duk­cji oraz wysył­ki na tere­nie Pol­ski, zaś 100 na roz­bu­do­wę jadło­daj­ni dla ubo­gich i bez­dom­nych w War­sza­wie przy uli­cy Mio­do­wej. Ter­min reali­za­cji (ze wzglę­du na nie­ty­po­we mate­ria­ły uży­wa­ne do pro­duk­cji) wyno­si oko­ło dwóch miesięcy.

Auto­ra­mi “Nie­wi­dzial­nych” są Jacek Hugo-Bader, Mariusz Łuka­szew­ski, Mirek Zyg­munt oraz Zyg­munt Cecko.

Na stro­nie pro­jek­tu moż­na nie tyl­ko zamó­wić książ­kę, ale też prze­czy­tać wstrzą­sa­ją­cy opis – jak zama­rza bezdomny.

Infor­ma­cja prasowa:

Spoj­rzeć na świat ocza­mi Nie­wi­dzial­nych – pierw­sza taka akcja na świecie

Spo­ty­kać moż­na ich wszę­dzie – w par­kach, na dwor­cach, w tram­wa­jach. Widzi­my ich, ale czy zauwa­ża­my? Fun­da­cja Kapu­cyń­ska oraz Gru­pa Walk zaini­cjo­wa­ły powsta­nie pierw­szej na świe­cie książ­ki, któ­ra pozwa­la nie tyl­ko dostrzec ludzi Nie­wi­dzial­nych, ale rów­nież wczuć się w ich sytu­ację. Jej celem jest zwró­ce­nie uwa­gi spo­łe­czeń­stwa na oso­by bez­dom­ne. Książ­ka ma nie­atrak­cyj­ną for­mę, bez kolo­ro­wej okład­ki, bez tytu­łu – na pół­ce księ­gar­ni pozo­sta­ła­by nie­zau­wa­żo­na i pomi­nię­ta. Podob­nie, jak oso­by bez­dom­ne, któ­rych nie­kie­dy całym dobyt­kiem jest zwy­kły, sza­ry kar­ton. Jest jed­nak wyjąt­ko­wa, nie tyl­ko ze wzglę­du na swo­ją suro­wą kon­struk­cję. Jej stro­ny są puste. Chcąc zapo­znać się z tre­ścią, nale­ży opu­ścić ogrze­wa­ne miesz­ka­nie i wyjść na zewnątrz w mroź­ny dzień. Dopie­ro niska tem­pe­ra­tu­ra, towa­rzy­szą­ca na co dzień oso­bom bez­dom­nym, odsła­nia treść zapi­sa­ną na kar­tach. Znaj­du­ją się na nich wzru­sza­ją­ce wspo­mnie­nia, opi­su­ją­ce przy­krą codzien­ność wier­sze, repor­taż, a nawet sztu­ka teatral­na. Ich auto­ra­mi są oso­by bez­dom­ne – pod­opiecz­ni Fun­da­cji Kapucyńskiej.

Po pro­stu prze­czy­taj i zobacz w nich ludzi

Książ­ka za spra­wą tre­ści, pozwa­la zro­zu­mieć tych, któ­rzy mają bar­dzo nie­wie­le, a mimo to nie utra­ci­li wła­snej wraż­li­wo­ści. Poświę­ce­nie cza­su lek­tu­rze, daje moż­li­wość, by w wie­lu prze­zro­czy­stych na co dzień twa­rzach, zoba­czyć ludzi o takich samych uczu­ciach jak nasze. Nato­miast for­ma książ­ki wręcz zmu­sza do tego, by w dosłow­ny spo­sób wczuć się w ich trud­ną sytu­ację. Ludzie bez­dom­ni są kate­go­ry­zo­wa­ni według krzyw­dzą­cych ste­reo­ty­pów. Zapo­mi­na­my, że tak jak my mie­li kie­dyś pra­cę, domy, rodzi­ny i przy­ja­ciół, któ­rych stra­ci­li z róż­nych, nie­rzad­ko nie­za­leż­nych od sie­bie powo­dów. Przez brak wraż­li­wo­ści, nie­ustan­ny pośpiech, a nawet igno­ran­cję oto­cze­nia utracili
oni tak­że nadzie­ję na to, że mogą zmie­nić swo­je życie. Liczy­my, że nasza ini­cja­ty­wa pomo­że wpły­nąć na postrze­ga­nie osób bez­dom­nych, odda­jąc im głos i poka­zu­jąc ich zwy­kłą, ludz­ką wraż­li­wość – mówi Marek Sekret­ny, Pre­zes Fun­da­cji Kapucyńskiej.

Wię­cej infor­ma­cji nt. ini­cja­ty­wy znaj­du­je się na stro­nie http://www.ZobaczNiewidzialnych.pl.