Stranger Things Cię zachwyciło? Te książki są dla Ciebie.

W zeszłym roku niko­mu nie­zna­ni bra­cia Duf­fer udo­wod­ni­li, że lata osiem­dzie­sią­te ubie­głe­go wie­ku pozo­sta­ją nadal magicz­ne. Pierw­szy sezon Stran­ger Things wypro­du­ko­wa­ny na zle­ce­nie sta­cji Net­flix zyskał ogrom­ną popu­lar­ność w rekor­do­wym cza­sie. Serial ocza­ro­wy­wał trzy­ma­ją­cym w napię­ciu sce­na­riu­szem, zna­ko­mi­tą obsa­dą, nostal­gicz­ny­mi efek­ta­mi spe­cjal­ny­mi (będą­cy­mi wyni­kiem pro­ble­mów budże­to­wych), a nade wszyst­ko licz­ny­mi nawią­za­nia­mi do popkul­tu­ry lat osiem­dzie­sią­tych. Jeste­śmy już chwi­lę po pre­mie­rze dru­gie­go sezo­nu i więk­szość z nas zdą­ży­ła przy­naj­mniej raz go obej­rzeć. Jeśli teraz odczu­wa­cie kaca i chcie­li­by­ście nadal chło­nąć kli­mat Stran­ger Things, to może się­gnię­cie po któ­rąś z niżej zapro­po­no­wa­nych ksią­żek zła­go­dzi ból rozstania.

To, Ste­phen King

Jed­na z bar­dziej opa­słych ksią­żek kró­la hor­ro­ru opo­wia­da histo­rię gru­py dzie­cia­ków, któ­re muszą połą­czyć siły, by poko­nać zło nawie­dza­ją­ce ich mia­sto; zło kry­ją­ce się pod posta­cią prze­ra­ża­ją­ce­go klau­na. Póź­niej, już jako doro­śli, ponow­nie sta­wia­ją czo­ła naj­więk­sze­mu kosz­ma­ro­wi swe­go dzie­ciń­stwa. Co cie­ka­we, bra­cia Duf­fer nie ukry­wa­ją, jaki­mi dzie­ła­mi się inspi­ro­wa­li i w wywia­dzie udzie­lo­nym „Hol­ly­wo­od Repor­ter” przy­zna­li, że wła­śnie powieść To była głów­nym źró­dłem, z któ­re­go czer­pa­li, two­rząc swo­ją wizję.

Magicz­ne lata, Robert McCammon

Porzuć­my na chwi­lę lata osiem­dzie­sią­te i wybierz­my się w podróż o kolej­ne dwie deka­dy w prze­szłość. W 1964 roku w małym mie­ście w Ala­ba­mie do jezio­ra sta­cza się samo­chód. Świad­ka­mi zda­rze­nia są dwu­na­sto­let­ni Cory i jego ojciec. Kie­dy podej­mu­ją się ura­to­wa­nia kie­row­cy, oka­zu­je się, że ten już nie żyje, a na domiar złe­go zwło­ki zosta­ły przy­ku­te do kie­row­ni­cy. O co w tym wszyst­kim cho­dzi? Tego będzie pró­bo­wał się dowie­dzieć chło­piec, a klu­cza będzie trze­ba szu­kać w dziw­nych snach jego ojca. Dzię­ki tej książ­ce dostrze­że­cie magię w każ­dym dniu.

Opo­wia­da­nia Lovecrafta

Mike, Dustin, Will i Lucas w seria­lu muszą roz­pra­wić się z prze­ra­ża­ją­cy­mi bestia­mi rodem z naj­strasz­niej­szych kosz­ma­rów. Podob­nie miesz­kań­cy opi­sy­wa­nych przez Love­cra­fta miast mie­rzą się z praw­dzi­wym festi­wa­lem ohy­dy. Każ­dy, komu Stran­ger Things się spodo­ba­ło, powi­nien poko­chać cięż­ki kli­mat opo­wia­dań Love­cra­fta, bodaj naj­bar­dziej wpły­wo­we­go auto­ra hor­ro­rów dwu­dzie­ste­go wieku.

Paź­dzier­ni­ko­wa kra­ina, Ray Bradbury

Ray Brad­bu­ry naj­bar­dziej zna­ny jest z głę­bo­ko prze­my­śla­nych, moc­no absor­bu­ją­cych uwa­gę czy­tel­ni­ka tek­stów scien­ce fic­tion, z abso­lut­nie genial­ną powie­ścią 451 stop­ni Fah­ren­he­ita na cze­le. Ale czy wie­dzie­li­ście, że to rów­nież pisarz two­rzą­cy nie­zwy­kle suge­styw­ną, a zara­zem maka­brycz­ną pro­zę? War­to się­gnąć po Paź­dzier­ni­ko­wą kra­inę, w któ­rej opo­wie­ści Bradbury’ego są tak dziw­ne i prze­ra­ża­ją­ce, że demo­gor­gon nie siada.

Drzwi do grud­nia, Dean Koontz

Deana Koont­za czę­sto sta­wia się obok Ste­phe­na Kin­ga, nie mogło go więc zabrak­nąć w tym zesta­wie­niu. Zwłasz­cza, że głów­ną boha­ter­ką Drzwi do grud­nia jest dziew­czyn­ka zabra­na od mat­ki w wie­ku trzech lat, któ­ra po pew­nym cza­sie wra­ca do mia­sta. Pozna­je­my ją wędru­ją­cą nago po uli­cach. Jed­no­cze­śnie w domu, gdzie ją prze­trzy­my­wa­no, poli­cja znaj­du­je cia­ła zma­sa­kro­wa­nych naukow­ców. Nikt, nawet samo dziec­ko, nie potra­fi wyja­śnić, co się sta­ło, a tru­pów wciąż przybywa.

Pan­do­ra, Mike Carey

Jak jeste­śmy przy dziw­nych dziew­czyn­kach i tajem­ni­czych eks­pe­ry­men­tach, to war­to też zaj­rzeć do Pan­do­ry. Tu mała Mela­nie pozo­sta­je w zamknię­ciu pod cią­głą obser­wa­cją. Codzien­nie po dzie­się­cio­lat­kę przy­cho­dzą uzbro­je­ni żoł­nie­rze, któ­rzy eskor­tu­ją ją na lek­cje. Nie­odmien­nie ma przy­sta­wio­ną do gło­wy broń. Nie rozu­mie dla­cze­go – prze­cież, jak sama twier­dzi, nie gry­zie. Ale niko­mu nigdy nie jest do śmiechu.

Dom tajem­nic, Ned Viz­zi­ni, Chris Columbus

Chris Colum­bus o swo­jej książ­ce mówił, że jest „kuzy­nem” słyn­ne­go fil­mu Goonies z 1985 roku (do któ­re­go zresz­tą napi­sał sce­na­riusz), a że od Stran­ger Things do dzie­ła Richar­da Don­ne­ra napraw­dę nie jest dale­ko, to już wie­cie, skąd ta pozy­cja w zesta­wie­niu. Trój­ka rodzeń­stwa prze­pro­wa­dza się z rodzi­ca­mi do domu zmar­łe­go pisa­rza. Szyb­ko oka­zu­je się, że ten był praw­dzi­wym indy­wi­du­um i pozo­sta­wił po sobie całe mnó­stwo zatrwa­ża­ją­cych tajem­nic. Zwa­rio­wa­na histo­ria, w któ­rej nie zabrak­nie zarów­no pira­tów, jak i olbrzy­mów, a Wichro­wa Wiedź­ma i Król Burz ode­gra­ją zna­czą­ce role.

Play­er One, Ernest Cline

Powieść zna­la­zła się w zesta­wie­niu nie­ja­ko awan­sem, bo ze Stran­ger Things nie ma prak­tycz­nie nic wspól­ne­go. No pra­wie! Erne­sta Cline’a i bra­ci Duf­fer łączy ogrom­na tęsk­no­ta za cza­sa­mi były­mi. Zarów­no Stran­ger Things, jak i Play­er One to swo­isty hołd zło­żo­ny kul­tu­rze popu­lar­nej lat osiem­dzie­sią­tych. Gorą­co zachę­ca­my do zanu­rze­nia się w świat gier wideo, Star War­sów, D’n’D czy Ata­ri. Nie będzie­cie rozczarowani.

I na koniec dwie pol­skie propozycje.

Felix, Net i Nika, Rafał Kosik

Naj­więk­sze podo­bień­stwo mie­dzy cyklem Kosi­ka i Stran­ger Things zasa­dza się na wie­ku boha­te­rów oraz ich nie­by­wa­łych umie­jęt­no­ściach łado­wa­nia się w naj­więk­sze tara­pa­ty. Rafał Kosik two­rzy przy­jem­ne scien­ce fic­tion dla dzie­ci i mło­dzie­ży, w któ­rym trój­ka tytu­ło­wych mło­dych przy­ja­ciół uczęsz­cza­ją­cych do war­szaw­skie­go gim­na­zjum prze­ży­wa roz­licz­ne przy­go­dy; ich dziw­ność zasko­czy nie­jed­ne­go czy­tel­ni­ka: a to prze­no­szą się w cza­sie do nazi­stow­skiej bazy woj­sko­wej, a to omył­ko­wo odpa­la­ją eks­pe­ry­men­tal­ną rakie­tę kosmicz­ną, a to zno­wu sta­ją naprze­ciw­ko gan­gu zni­ka­ją­cych ludzi. Jest w czym wybierać.

Tajem­ni­ca mro­ku, Piotr Patykiewicz

Opo­wieść o dwóch chłop­cach, Dzia­rze i Obłym, któ­rych dzie­li nie­mal wszyst­ko. Pod­czas kla­so­wej wyciecz­ki nasto­lat­ko­wie odłą­cza­ją się od gru­py, żeby tra­fić do opusz­czo­nych pod­zie­mi. Oczy­wi­ście nie są tam sami. Roz­po­czy­na się dra­ma­tycz­na wal­ka o wydo­sta­nie na powierzch­nię. Ale nie cho­dzi tu tyl­ko o uciecz­kę z mrocz­nych kory­ta­rzy, każ­dy z chłop­ców będzie musiał sto­czyć wal­kę z samym sobą.

Autor: Oskar Grzelak