Ród smoka – o czym będzie opowiadać prequel Gry o tron?

Oglą­da­li­ście „Grę o tron”, ale nie spe­cja­li­zu­je­cie się w twór­czo­ści George’a R.R. Mar­ti­na, a chcie­li­by­ście wie­dzieć, kim jest ta dziew­czy­na przy­po­mi­na­ją­ca Daene­rys i o czym będzie nowy serial zaty­tu­ło­wa­ny „Ród smo­ka”? Ten arty­kuł jest dla Was! Uwa­ga: moż­li­we spoilery.

Już 22 sierp­nia będzie mia­ła miej­sce pol­ska pre­mie­ra „Rodu smo­ka” („House of Dra­gon”), czy­li pro­duk­cji powią­za­nej ze słyn­ną „Grą o tron”.

Serial „Ród smo­ka” to pre­qu­el „Gry o tron”, a jego fabu­ła roz­gry­wa się oko­ło 200 lat przed wyda­rze­nia­mi zna­ny­mi z seria­lu HBO czy książ­ko­we­go cyklu „Pieśń Lodu i Ognia” autor­stwa George’a R.R. Mar­ti­na. W seria­lu twór­cy bazu­ją na wyda­rze­niach z książ­ki „Ogień i krew”, sty­li­zo­wa­nej na kró­lew­ską kro­ni­kę rela­cjo­nu­ją­cą żywo­ty wład­ców z tytu­ło­we­go Rodu Smo­ka, czy­li rodu Targaryenów.

W „Grze o tron” widzie­li­śmy zmierzch tego rodu – w pierw­szym odcin­ku pozna­li­śmy Vise­ry­sa Tar­ga­ry­ena (Har­ry Lloyd) oraz jego młod­szą sio­strę, Daene­rys Zro­dzo­ną w Burzy (Emi­lia Clar­ke). Byli ucie­ki­nie­ra­mi; po tym, jak Robert Bara­the­on (Mark Addy) pod­bił Kró­lew­ską Przy­stań i usiadł na Żela­znym Tro­nie, gro­zi­ła im śmierć. Trze­cim z Tar­ga­ry­enów był maester Aemon (Peter Vau­ghan), sędzi­wy, żyją­cy na Murze czło­nek Noc­nej Stra­ży. Z bie­giem fabu­ły dzię­ki retro­spek­cjom pozna­li­śmy jesz­cze zmar­łe­go star­sze­go bra­ta Vise­ry­sa i Dany – Rha­ega­ra Tar­ga­ry­ena (Wilf Scol­ding) oraz dowie­dzie­li­śmy się, że Jon Snow (Kit Haring­ton) tak napraw­dę jest synem Rha­ega­ra. W ostat­nim odcin­ku „Gry o tron” przy życiu pozo­stał tyl­ko Jon… choć boha­ter ten zmarł już wcze­śniej i został wskrze­szo­ny dzię­ki magii kapłan­ki Meli­san­dre (Cari­ce van Houten). Nie wia­do­mo, czy jako wskrze­sze­niec w ogó­le jest zdol­ny do posia­da­nia potom­stwa, moż­li­we więc, że tym samym ród smo­ka osta­tecz­nie wygasł.

Nowy serial HBO poka­że nam Weste­ros w zupeł­nie innym punk­cie histo­rii – kie­dy Tar­ga­ry­eno­wie byli potęż­nym rodem, ich wła­dzy nic nie zagra­ża­ło i – przede wszyst­kim – wciąż mie­li smo­ki. Jeśli myśli­cie, że Dro­gon dosia­da­ny przez Daene­rys Tar­ga­ry­en był potęż­ny, to pomy­śl­cie o tym, że Dro­gon był mło­dziut­ki, miał zale­d­wie kil­ka lat. W cza­sach, w któ­rych roz­gry­wa się „Ród smo­ka”, żyła zaś Vha­gar – smo­czy­ca liczą­ca 180 lat!

Zapra­sza­my do lek­tu­ry tek­stu, w któ­rym przed­sta­wi­my, cze­go może­cie spo­dzie­wać się po seria­lu „Ród smo­ka”. Uwa­ga! Siłą rze­czy będzie zawie­rać on spo­ile­ry do seria­lu, choć jak wia­do­mo – twór­cy mogą pójść wła­sną dro­gą. W przy­pad­ku „Gry o tron” zmia­ny fabu­lar­ne były spo­re, więc nie­wy­klu­czo­ne, że część boha­te­rów „Rodu smo­ka” pozo­sta­nie przy życiu mimo śmier­ci na kar­tach „Ognia i krwi”, i odwrotnie.

***

Naj­pierw krót­kie wyja­śnie­nie, kim w ogó­le są Targaryenowie.

Chro­no­lo­gia w Weste­ros liczo­na jest w latach od Pod­bo­ju, któ­ry cał­ko­wi­cie zmie­nił układ sił na kon­ty­nen­cie. Doko­na­li go Aegon Zdo­byw­ca (dosia­da­ją­cy Bale­rio­na zwa­ne­go Czar­nym Stra­chem) i jego dwie sio­stry-żony: Rha­enys lata­ją­ca na grzbie­cie Mera­xes oraz Vise­nya dosia­da­ją­ca Vha­gar. Ich ród wywo­dził się ze sta­ro­żyt­nych Valy­riań­skich Wło­ści leżą­cych na sąsia­du­ją­cym z Weste­ros kon­ty­nen­cie – Essos. Valy­rię zamiesz­ki­wa­ły rody smo­czych jeźdź­ców. Tar­ga­ry­eno­wie nie byli naj­po­tęż­niej­szy­mi z nich, ale jako jedy­ni przetrwali.

114 lat przed Pod­bo­jem doszło do wyda­rze­nia, któ­re prze­szło do histo­rii jako Zgu­ba Valy­rii. Nie wia­do­mo, co wła­ści­wie się wyda­rzy­ło – czy był to wybuch potęż­ne­go wul­ka­nu, czy może atak Ludzi Bez Twa­rzy, ale mia­sto wraz ze smo­czy­mi lor­da­mi i ich smo­ka­mi prze­sta­ło ist­nieć, a potę­ga Valy­rii prze­szła do histo­rii. Tar­ga­ry­eno­wie oca­le­li w prze­ciw­ny spo­sób. Dwa­na­ście lat wcze­śniej Daenys Tar­ga­ry­en, zwa­na Marzy­ciel­ką, mia­ła pro­ro­czy sen o znisz­cze­niu Valy­rii i prze­ko­na­ła swo­je­go ojca, lor­da Aena­ra Tar­ga­ry­ena, by wraz całą rodzi­ną i dobyt­kiem prze­niósł się na Smo­czą Ska­łę, wyspę na Wąskim Morzu pomię­dzy Essos i Weste­ros. Zabrał ze sobą pięć smo­ków, pro­to­pla­stów Bale­rio­na, Mera­xes i Vha­gar. W Weste­ros nie zna­no smo­ków, więc te oka­za­ły się potęż­ną bronią.

Cha­rak­te­ry­stycz­ny­mi cecha­mi wyglą­du valy­rian były jasne wło­sy i fioł­ko­we oczy. By utrzy­mać te wyjąt­ko­we cechy, Tar­ga­ry­eno­wie prak­ty­ko­wa­li kazi­rod­cze związ­ki. Nor­mą były mał­żeń­stwa mię­dzy brać­mi i sio­stra­mi – stąd też Aegon Tar­ga­ry­en, póź­niej­szy Aegon Zdo­byw­ca i pierw­szy król Sied­miu Kró­lestw – pojął za żony swo­je dwie sio­stry, Rha­enys i Visenyę.

***

W „Rodzie smo­ka” śle­dzić będzie­my wyda­rze­nia zwią­za­ne z pano­wa­niem pią­te­go kró­la z dyna­stii Tar­ga­ry­en, Vise­ry­sa, oraz jego potomków.

Głów­ni boha­te­ro­wie pierw­sze­go sezo­nu seria­lu to:
● Król Vise­rys Tar­ga­ry­en – w tej roli Pad­dy Con­si­di­ne

● Ksią­żę Daemon Tar­ga­ry­en, jego młod­szy brat – Matt Smith

● Księż­nicz­ka Rha­eny­ra Tar­ga­ry­en, naj­star­sza cór­ka kró­la Vise­ry­sa, cór­ka jego pierw­szej żony – Mil­ly Alcock (mło­da), Emma D’Arcy

● Otto High­to­wer, namiest­nik kró­la – Rhys Ifans

● Ali­cent High­to­wer, dru­ga żona kró­la – Emi­ly Carey (mło­da), Oli­via Cooke

● Lord Cor­lys Vela­ry­on zwa­ny Wężem Mor­skim, przy­ja­ciel księ­cia Daemo­na – Ste­ve Tous­sa­int

● Księż­nicz­ka Rha­enys Vela­ry­on, żona lor­da Cor­ly­sa, kuzyn­ka kró­la – Eve Best

● Ser Cri­ston Cole, rycerz Gwar­dii Kró­lew­skiej – Fabien Fran­kel

● Mysa­ria, kochan­ka księ­cia Daemo­na – Sonoya Mizu­no

● Ser Har­win Strong, zwa­ny Łami­gnat – Ryan Corr

To wła­śnie pano­wa­nie kró­la Vise­ry­sa, a dokład­niej decy­zje, któ­re pod­jął, dopro­wa­dzi­ły póź­niej do kon­flik­tu zwa­ne­go Tań­cem Smo­ków, któ­ry był począt­kiem koń­ca świet­no­ści rodu.

Pro­ble­mem Vise­ry­sa był brak syna. Jego żona Aem­ma Arryn uro­dzi­ła chłop­ca, ale ten zmarł w dzie­ciń­stwie; powi­ła tak­że dziew­czyn­kę – Rha­eny­rę. Zgod­nie z tra­dy­cją następ­cą Vise­ry­sa był­by więc jego brat, ksią­żę Daemon Tar­ga­ry­en, ale temu król się sprze­ci­wiał. Kró­lew­ski namiest­nik, Otto High­to­wer, pró­bo­wał prze­ko­nać kró­la, by ten ogło­sił następ­czy­nią cór­kę, ale król wciąż miał nadzie­ję, że docze­ka się syna. Namiest­nik nie zno­sił Daemo­na, krą­ży­ła m.in. plot­ka, że ten pozba­wił dzie­wic­twa jego cór­kę Ali­cent.
W koń­cu Aem­ma zaszła w cią­żę… zmar­ła jed­nak przy poro­dzie księ­cia Baelo­na, a on sam prze­żył ją o jeden dzień. Gdy król pogrą­żył się w żało­bie, jego brat dow­cip­ko­wał w bur­de­lu z jed­no­dnio­we­go dzie­dzi­ca, co prze­wa­ży­ło sza­lę – król Vise­rys ofi­cjal­nie ogło­sił księż­nicz­kę Rha­eny­rę swo­ją następ­czy­nią i roz­po­czął jej edu­ka­cję jako przy­szłej kró­lo­wej. Ksią­żę Daemon wście­kły opu­ścił stolicę.

Mała Rada nama­wia­ła kró­la do ponow­ne­go ożen­ku – jego wybran­ką zosta­ła cór­ka namiest­ni­ka, Ali­cent High­to­wer, mimo kon­tro­wer­sji, jakie wzbu­dził ten wybór. Uro­dzi­ła czwo­ro dzie­ci: Aego­na (zwa­ne­go Star­szym), Hela­enę, Aemon­da i Daero­na. Choć z począt­ku rela­cje Ali­cent i Rha­eny­ry pozo­sta­wa­ły dobre, z cza­sem ule­gły ochło­dze­niu – Vise­rys wciąż uzna­wał Rha­eny­rę za swo­ją dzie­dzicz­kę, mimo że Ali­cent uro­dzi­ła synów, a zgod­nie z pra­wem dzie­dzi­czyć mogli tyl­ko męż­czyź­ni. Ali­cent uwa­ża­ła, że przy­szłym kró­lem powi­nien zostać ksią­żę Aegon. Ali­cent i Rha­eny­ra zaczę­ły rywa­li­zo­wać o wzglę­dy kró­la i dworu.

W 111 roku od Pod­bo­ju odbył się w Kró­lew­skiej Przy­sta­ni uro­czy­sty tur­niej mają­cy uczcić pią­tą rocz­ni­cę ślu­bu Vise­ry­sa i Ali­cent. Tego dnia kró­lo­wa Ali­cent zało­ży­ła zie­lo­ną suk­nię, zaś księż­nicz­ka Rha­eny­ra – czar­no-czer­wo­ną, czy­li bar­wy Tar­ga­ry­enów. Od tego cza­su zgro­ma­dzo­ne dooko­ła nich stron­nic­twa zaczę­to nazy­wać mia­nem „zie­lo­nych” i „czar­nych”. W cza­sie tur­nie­ju ser Cri­ston Cole, któ­ry wal­czył ze wstąż­ką księż­nicz­ki Rha­eny­ry, poko­nał wszyst­kich czem­pio­nów kró­lo­wej Alicent.

Rha­eny­ra wyszła za mąż za Laeno­ra Vela­ry­ona – syna księż­nicz­ki Rha­enys Tar­ga­ry­en (kuzyn­ki kró­la) oraz Cor­ly­sa Vela­ry­ona, lor­da Pły­wów, pana Dri­ft­mar­ku i przy­ja­cie­la Daemo­na Tar­ga­ry­ena. Laeno­ra nie inte­re­so­wa­ły kobie­ty, przed­kła­dał nad nie towa­rzy­stwo męż­czyzn, a ser Cri­ston Cole uwa­żał, że tak­że chłop­cy nie mogli czuć się bez­piecz­nie w jego towa­rzy­stwie. Ślub uczczo­no tur­nie­jem – ser Jof­frey Lon­mo­uth, kocha­nek Laeno­ra, został śmier­tel­nie zra­nio­ny przez ser Cri­sto­na Cole’a. Laenor pozo­stał przy nim aż do momen­tu śmier­ci, a następ­nie wró­cił do swo­je­go zam­ku Wyso­ka Woda, choć Rha­eny­ra pozo­sta­ła w Kró­lew­skiej Przy­sta­ni. Z cza­sem zna­lazł nowe­go part­ne­ra, ryce­rza ser Qar­la Cor­reya, któ­ry zresz­tą zabił go kil­ka lat póź­niej w kłót­ni. Mimo to Laenor i Rha­eny­ra docze­ka­li się trzech synów: Jaca­ery­sa, Luce­ry­sa i Jof­freya Vela­ry­onów. Ponie­waż żaden z synów nie był podob­ny ani do Rha­eny­ry, ani do Laeno­ra, poja­wi­ły się plot­ki, że ich praw­dzi­wym ojcem jest ser Har­win Strong.

Mał­żeń­stwo Rha­eny­ry z Laeno­rem znisz­czy­ło jej rela­cję z ser Cri­sto­nem Cole’em – ten jesz­cze jako przy­stoj­ny rycerz był ulu­bień­cem dam dwo­ru, a jako czło­nek Gwar­dii Kró­lew­skiej został zaprzy­się­żo­ną tar­czą Rha­eny­ry. Księż­nicz­ka zako­cha­ła się w nim, nie wia­do­mo jed­nak, jak poto­czył się ten romans – część rela­cji poda­je, że rycerz odrzu­cił księż­nicz­kę, pozo­sta­łe, że to ona z cza­sem wzgar­dzi­ła jego uczu­ciem. Bez wzglę­du na to, co wyda­rzy­ło się napraw­dę, ser Cri­ston Cole porzu­cił „czar­nych” i dołą­czył do stron­nic­twa „zie­lo­nych”.

Po śmier­ci pierw­sze­go męża Rha­eny­ra wyszła za mąż za swo­je­go wuja, Daemo­na Tar­ga­ry­ena. Docze­ka­li się dwóch synów: Aego­na (zwa­ne­go Młod­szym) i Viserysa.

Po śmier­ci kró­la Vise­ry­sa nastą­pi­ło zebra­nie Małej Rady. Choć jej celem było koro­no­wa­nie Rha­eny­ry, Otto High­to­wer prze­ko­ny­wał, że koro­nę powi­nien otrzy­mać Aegon Star­szy, syn kró­lo­wej Ali­cent. Argu­men­to­wał m.in. tym, że to Daemon Tar­ga­ry­en spra­wo­wał­by praw­dzi­wą wła­dzę, stra­szył też tym, że Rha­eny­ra wymor­do­wa­ła­by High­to­we­rów. Sam Aegon Star­szy przy­jął koro­nę nie­chęt­nie i tyl­ko dla­te­go, że wie­rzył, że w innym wypad­ku zgi­nę­li­by wszy­scy jego najbliżsi.

Gdy lord Lyman Bees­bu­ry, star­szy nad mone­tą, oznaj­mił, że nie zamie­rza uczest­ni­czyć w kra­dzie­ży koro­ny Rha­eny­rze, ser Cri­ston Cole zabił go. Następ­nie zie­lo­na rada przy­się­gła wier­ność kró­lo­wi Aego­no­wi II i aresz­to­wa­ła wszyst­kich stron­ni­ków Rha­eny­ry w Kró­lew­skiej Przy­sta­ni. Księż­nicz­ka nie była tego świa­do­ma, cię­żar­na prze­by­wa­ła w tym cza­sie na Smo­czej Ska­le. Śmierć kró­la oznaj­mio­no dopie­ro po sied­miu dniach, gdy smród dobie­ga­ją­cy z jego kom­na­ty był już nie do wytrzymania.

Aegon Star­szy poślu­bił swo­ją sio­strę, księż­nicz­kę Hela­enę Tar­ga­ry­en. Obo­je zosta­li pośpiesz­nie koro­no­wa­ni: Aegon przez ser Cri­sto­na Cole­’a, a Hela­ena przez kró­lo­wą wdo­wę Ali­cent. Król Aegon II nie mógł nosić tej samej koro­ny co jego ojciec i dzia­dek, ponie­waż wywiózł ją z mia­sta dezer­te­ru­ją­cy z Gwar­dii Kró­lew­skiej ser Stef­fon Darklyn.

Gdy Rha­eny­ra dowie­dzia­ła się o śmier­ci ojca oraz o tym, że przy­rod­ni brat posta­no­wił ode­brać jej tron, poro­ni­ła. Mar­twą cór­kę nazwa­ła imie­niem Vise­nya i posta­no­wi­ła zemścić się na High­to­we­rach. Na Smo­czej Ska­le utwo­rzy­ła czar­ną radę, w któ­rej zasie­dli jej mąż Daemon Tar­ga­ry­en, syno­wie z pierw­sze­go mał­żeń­stwa: Jaca­erys, Luce­rys i Jof­frey Vela­ry­ono­wie, lord Cor­lys Vela­ry­on oraz jego żona Rha­enys. Mysa­ria, kochan­ka księ­cia Daemo­na, zosta­ła jej star­szą nad szeptaczami.

Daemon koro­no­wał Rha­eny­rę koro­ną jej ojca i dziad­ka. Kró­lo­wa ogło­si­ła męża pro­tek­to­rem kró­le­stwa. Otto i Ali­cent High­to­we­ro­wie zosta­li uzna­ni za zdraj­ców, choć Rha­eny­ra była goto­wa wyba­czyć przy­rod­nie­mu rodzeń­stwu, jeśli to zło­ży jej hołd i uzna ją za pra­wo­wi­tą kró­lo­wą. W odpo­wie­dzi król Aegon II ogło­sił zdraj­ca­mi Rha­eny­rę oraz Daemona.

Woj­nę domo­wą mię­dzy Rha­eny­rą a Aego­nem II nazwa­no póź­niej Tań­cem Smo­ków. Zgi­nę­li w nim obo­je pre­ten­den­ci, a nowym kró­lem został Aegon III, syn Rha­eny­ry, któ­ry wziął ślub z Jaeha­erą Tar­ga­ry­en, cór­ką Aego­na II i Hela­eny. Taniec Smo­ków to sam w sobie mate­riał na kolej­ny tekst – jeste­ście nim zainteresowani?

Przy­go­to­wa­ła Anna Tess Gołębiowska