Ciekawostki

11 faktów o J.K. Rowling

Wiem, że wśród moich czy­tel­ni­ków jest wie­lu miło­śni­ków twór­czo­ści J.K. Row­ling. Dora­sta­li z jej książ­ka­mi i czu­ją, jak­by pisar­ka była ich przy­ja­ciół­ką albo dobrą cio­cią. Ale czy napraw­dę wie­my o niej wszyst­ko? Oto garść infor­ma­cji z bio­gra­fii Jo, nie mniej inte­re­su­ją­cych niż jej twórczość.

1. Pisar­ka zde­cy­do­wa­ła się na pod­pi­sa­nie powie­ści ini­cja­ła­mi pod wpły­wem wydaw­cy – cho­dzi­ło o stwo­rze­nie wra­że­nia, że auto­rem „Harry’ego Pot­te­ra i Kamie­nia Filo­zo­ficz­ne­go” jest męż­czy­zna. Ponie­waż Joan­ne nie mia­ła dru­gie­go imie­nia, przy­ję­ła imię po swo­jej bab­ci, czy­li Kath­le­en. Pry­wat­nie uży­wa zdrob­nie­nia Jo. Rze­czy­wi­ście pierw­szy list, któ­ry J.K. otrzy­ma­ła od fan­ki, był skie­ro­wa­ny do mężczyzny.

2. W 2002 roku zosta­ła przez pol­skie dzie­ci odzna­czo­na Orde­rem Uśmiechu.

3. J.K. Row­ling ma uro­dzi­ny 31 lip­ca, czy­li tego same­go dnia co Har­ry Pot­ter. Tego same­go dnia świę­to­wał uro­dzi­ny Richard Grif­fi­ths (zmar­ły w 2013 roku), czy­li aktor, któ­ry wcie­lał się w rolę Ver­no­na Dur­sleya w ekranizacjach.

4. Rob­bie Col­tra­ne (Hagrid) był pierw­szym akto­rem zatrud­nio­nym przy pra­cy nad ekra­ni­za­cja­mi ksią­żek o Har­rym Pot­te­rze, wybra­ła go oso­bi­ście J.K. Row­ling. Zatrud­nie­nie Ala­na Rick­ma­na (Seve­rus Sna­pe) tak­że było jej decy­zją. Pisar­ce zale­ża­ło, by trzon obsa­dy sta­no­wi­li Brytyjczycy.

5. W sce­na­riu­szu „Harry’ego Pot­te­ra i Księ­cia Pół­krwi” znaj­do­wał się frag­ment mówią­cy o tym, iż Albus Dum­ble­do­re wspo­mi­nał dziew­czy­nę, w któ­rej kochał się w mło­do­ści. Autor­ka poin­for­mo­wa­ła wów­czas fil­mow­ców o tym, że jedy­ną miło­ścią Dumbledore’a był Gel­lert Grin­del­wald – a więc orien­ta­cja Dumbledore’a była dla niej oczy­wi­sta na dłu­go przed ogło­sze­niem tej infor­ma­cji fanom.

6. Roz­dział otwie­ra­ją­cy tom szó­sty powsta­wał przez trzy­na­ście lat i nie­wie­le bra­ko­wa­ło, by poja­wił się w „Kamie­niu Filo­zo­ficz­nym”, „Więź­niu Azka­ba­nu” i „Zako­nie Feniksa”.

7. Choć J.K. Row­ling mia­ła pro­ble­my ze zna­le­zie­niem wydaw­cy, to powo­łu­ją­ce się na nią fir­my typu vani­ty press prze­mil­cza­ją, iż pisar­ka wyda­ła swo­ją twór­czość w zwy­czaj­nym wydaw­nic­twie, uda­ło jej się to dzię­ki zatrud­nie­niu agen­ta. Nazy­wał się on Chri­sto­pher Lit­tle i został zatrud­nio­ny, bo Row­ling spodo­ba­ło się brzmie­nie jego nazwiska.

8. Powstał tak­że mit, iż J.K. Row­ling pisa­ła na ser­wet­kach z powo­du bie­dy, gdyż nie było jej stać na papier. Tak napraw­dę było jej cięż­ko, ale nigdy aż tak, a w kawiar­ni pisa­ła, ponie­waż mogła wte­dy ode­tchnąć od domu i opie­ki nad cór­ką (któ­rą wycho­wy­wa­ła samot­nie). Zaś notat­ki na ser­wet­kach przy­da­rza­ły jej się wte­dy, gdy pomysł przy­szedł znie­nac­ka, a nie mia­ła przy sobie notesu.

9. Zysk z czę­ści ksią­żek pisar­ka prze­zna­czy­ła na cele cha­ry­ta­tyw­ne. Dokład­niej były to: „Baśnie Bar­da Beedle’a”, „Fan­ta­stycz­ne zwie­rzę­ta i jak je zna­leźć” oraz „Quid­ditch przez wie­ki”. Wszyst­kie te książ­ki wyda­ła pod pseu­do­ni­ma­mi. Auto­rem „Baśni…” miał być oczy­wi­ście bard Beedle, zaś prze­tłu­ma­czo­ne ze sta­ro­żyt­nych runów mia­ły zostać przez Her­mio­nę Gran­ger, jako auto­ra przed­mo­wy poda­no Albu­sa Dumbledore’a. Ken­nil­wor­thy Whisp miał napi­sać „Quid­ditch…”, zaś Newt Sca­man­der – „Fan­ta­stycz­ne zwie­rzę­ta…”. Wszyst­kie te książ­ki zosta­ły wymie­nio­ne w sied­miok­sią­gu o Har­rym Pot­te­rze, a Sca­man­der został boha­te­rem nowej serii autor­stwa Row­ling. Pierw­szy film opo­wia­da­ją­cy o nim tak­że nosi tytuł „Fan­ta­stycz­ne zwie­rzę­ta i jak je zna­leźć” i był on począt­kiem pen­ta­lo­gii. Na cele cha­ry­ta­tyw­ne prze­ka­za­ne zosta­ły tak­że zyski z kró­ciut­kie­go opo­wia­da­nia „Pre­qu­el Harry’ego Pot­te­ra” oraz „Woła­nia kukuł­ki” – to ostat­nie nie było pla­no­wa­ne, bo pisar­ka nie spo­dzie­wa­ła się bestselleru.

10. „Woła­nie kukuł­ki” pisar­ka wyda­ła pod pseu­do­ni­mem Robert Gal­bra­ith, ponie­waż była cie­ka­wa szcze­rej opi­nii na temat swo­jej twór­czo­ści  dla doro­słych, jed­nak infor­ma­cje o praw­dzi­wym autor­stwie wycie­kły do mediów.

11. Pierw­sza część, czy­li “Har­ry Pot­ter i Kamień Filo­zo­ficz­ny” uka­za­ła się w Wiel­kiej Bry­ta­nii oraz pod róż­ny­mi tytu­ła­mi; odpo­wied­nio: “Har­ry Pot­ter and the Phi­lo­so­phe­r’s Sto­ne” oraz “Har­ry Pot­ter and the Sor­ce­re­r’s Stone”.

 

Reklama

Może też zainteresują cię te tematy