Niestatystyczny spis książek na październik

Skwar­ny sezon za nami, tym­cza­sem nasta­ła zło­ta jesień i wyraź­nie widać, że miło się jej zasia­da na tro­nie pór roku, leni­wie przy­ozda­bia­jąc drze­wo­stan wła­sny­mi bar­wa­mi i roz­sie­wa­jąc raz cie­płe, raz zim­ne wichry. Let­nie upa­ły naresz­cie prze­mi­nę­ły, choć cza­sem dają jesz­cze o sobie znać deli­kat­nym prze­bły­skiem doj­rza­łe­go Słoń­ca. Jed­nak wie­czo­ry robią się sro­gie: chłod­ne, ciem­na­we oraz pochmur­ne, a to jak wia­do­mo zna­ko­mi­cie przy­czy­nia się do roz­wo­ju jesien­nej chan­dry. A na tę – lekarstw bez liku!, acz­kol­wiek naj­bar­dziej pole­cić wypa­da pucha­ty, mięk­ki koc, grzań­ca – w zależ­no­ści od wio­sen na kar­ku: bez­al­ko­ho­lo­we­go albo lek­ko pro­cen­to­we­go – względ­nie kubek gorą­cej cze­ko­la­dy, przy­tul­ny kącik, lecz przede wszyst­kim lite­rac­kich przy­smak, a tych w paź­dzier­ni­ku nie brakuje.

Od ambit­ne­go hor­ro­ru, przez poru­sza­ją­cą powieść histo­rycz­no-oby­cza­jo­wą czy powrót Harry’ego Pot­te­ra w for­ma­cie dra­ma­tycz­nym, na melan­żu czar­ne­go kry­mi­na­łu z współ­cze­snym wester­nem bynaj­mniej nie koń­cząc. Do wybo­ru, do kolo­ru – jak kształ­tów i odcie­ni liści. Poni­żej nato­miast pomoc­ni­ca lista naj­cie­kaw­szych książ­ko­wych pre­mier października.

Słowik – Kristin Hannah

(wydaw­nic­two Świat Książki)

Miłość poka­zu­je nam, kim chce­my być.
Woj­na poka­zu­je, kim jesteśmy.

Dwie sio­stry, Isa­bel­le i Vian­ne, dzie­li wszyst­ko: wiek, oko­licz­no­ści, w jakich przy­szło im dora­stać, i doświad­cze­nia. Kie­dy w 1940 roku do Fran­cji wkra­cza armia nie­miec­ka, każ­da z nich roz­po­czy­na wła­sną nie­bez­piecz­ną dro­gę do prze­trwa­nia, miło­ści i wolności.

Zbun­to­wa­na Isa­bel­le dołą­cza do ruchu opo­ru, nie zwa­ża­jąc na śmier­tel­ne nie­bez­pie­czeń­stwo, jakie ścią­ga na całą rodzi­nę. Opusz­czo­na przez zmo­bi­li­zo­wa­ne­go męża Vian­ne musi przy­jąć do swe­go domu wro­ga. Cena za ura­to­wa­nie wła­sne­go życia i dzie­ci z cza­sem sta­je się dra­ma­tycz­nie wysoka…

Granat poproszę! – Olga Rudnicka

(wydaw­nic­two Pró­szyń­ski i S‑ka)

Kie­dy wszyst­ko wali się na gło­wę, moż­na zro­bić tyl­ko jed­no – wziąć spra­wy w swo­je ręce!

Emi­lia Prze­ci­nek – ma trzy­dzie­ści dzie­więć lat, sto pięć­dzie­siąt sześć i pół cen­ty­me­tra wzro­stu oraz pra­wie dzie­sięć kilo­gra­mów nad­wa­gi. Jest zna­ną autor­ką powie­ści roman­tycz­nych, a tak­że mat­ką dwoj­ga nasto­let­nich dzie­ci i przy­kład­ną mał­żon­ką Ceza­re­go, któ­ry posta­na­wia zostać szczę­śli­wym mężem innej kobie­ty. Nie dość że młod­szej, to jesz­cze wyż­szej, co szcze­gól­nie boli Emilię.

Los nie sprzy­ja przy­szłej roz­wód­ce. Bank doma­ga się spła­ty kre­dy­tu, kochan­ka męża zosta­je zna­le­zio­na mar­twa, a rodzi­na, mimo że daje Emi­lii nie­pod­wa­żal­ne ali­bi, zda­je się nie wie­rzyć w jej nie­win­ność. Jej repu­ta­cja zawo­do­wa zaczy­na się walić, a w dodat­ku mąż jest poszu­ki­wa­ny za defrau­da­cję. To zde­cy­do­wa­nie dużo za dużo jak na jed­ną małą kobietkę.

Czyż­by?

Raport mniejszości – Philip K. Dick

(Dom wydaw­ni­czy Rebis)

Co spra­wia, że chce się Dic­ka czy­tać? Dziw­ność to jed­no, ale zawsze jest w niej atmos­fe­ra ludz­kie­go dąże­nia (…). To poczu­cie cią­głych zma­gań, choć­by i ska­za­nych na klę­skę, wizja kra­iny, któ­rej każ­dy ele­ment ma swój byt, usi­łu­je żyć, wpro­wa­dza motyw współ­czu­cia – współ­czu­cia (…), jed­nak nigdy nie wysu­wa się ono na pierw­szy plan. To te prze­bły­ski miło­ści, zawsze szyb­ko tłu­mio­ne, oświe­tla­ją Dic­kow­skie gru­zo­wi­ska i czy­nią je czymś wyjąt­ko­wym i niezapomnianym.
— James Trip­tree jr

Jak wia­do­mo, 20 lute­go 1974 roku do życia Phi­li­pa K. Dic­ka wtar­gnął Bóg. Wszyst­ko zaczę­ło się od kurier­ki, któ­ra przy­nio­sła do domu Dic­ka lekar­stwo. Na jej pier­si lśnił wisio­rek w kształ­cie ryby – sta­ro­żyt­ny sym­bol chrze­ści­jań­ski. Dick doszedł do wnio­sku, że taj­ni chrze­ści­ja­nie dają mu sygnał. Nie­dłu­go potem zaczął dozna­wać wizji (…). Część teo­rii, za pomo­cą któ­rych pró­bo­wał obja­śnić te wyda­rze­nia, wią­za­ła „boskie wtar­gnię­cie” ze Związ­kiem Radzieckim.
— Niko­łaj Karajew

Krwawa Luna i inni – Iwona Kienzler

(wydaw­nic­two Bellona)

Potwor­nie nie­zgrab­na, kwa­dra­to­wa, niska, bar­dzo gru­be nogi. Agre­syw­na, zabor­cza… – tak Krwa­wą Lunę wspo­mi­na­li jej par­tyj­ni kole­dzy. Mimo to zosta­ła kochan­ką Jaku­ba Ber­ma­na, Hila­re­go Min­ca, Bole­sła­wa Pia­sec­kie­go i dzie­siąt­ków innych męż­czyzn, bo jej sady­stycz­ny ape­tyt sek­su­al­ny był nie­na­sy­co­ny. Uwiel­bia­ła oso­bi­ście tor­tu­ro­wać więź­niów – w okru­cień­stwie nie mógł jej dorów­nać żaden z ubec­kich katów. Czy po latach, pod wpły­wem sióstr zakon­nych z Lasek, fak­tycz­nie się nawróciła?

Lampiony – Katarzyna Bonda

(wydaw­nic­two Muza)

Trze­cia z serii czte­rech ksią­żek o uta­len­to­wa­nej pro­fi­ler­ce Saszy Zału­skiej. Kolej­ne por­tre­ty psy­cho­lo­gicz­ne zbrod­nia­rzy krok po kro­ku pro­wa­dzą ją do odkry­cia mrocz­nej tajem­ni­cy z wła­snej przeszłości.

Hip­no­ty­zu­ją­ca Łódź, tajem­ni­cze mia­sto, któ­re niko­mu, kto choć raz się w nim zna­lazł, nie da już o sobie zapo­mnieć. I Sasza Zału­ska, któ­ra będzie musia­ła sta­wić czo­ła sza­lo­ne­mu podpalaczowi.

„Lam­pio­ny” – kolej­na po „Pochła­nia­czu” i „Oku­lar­ni­ku” część best­sel­le­ro­wej serii „Czte­ry Żywio­ły Saszy Załuskiej.”

Prorocy znad Fiordu Wieczności – Kim Leine

(wydaw­nic­two W.A.B.)

Moc­na, uni­wer­sal­na powieść o star­ciu dwóch kul­tur, nagro­dzo­na przez Radę Nordycką.

Naj­now­sza książ­ka jed­ne­go z naj­waż­niej­szych współ­cze­snych duń­skich pisa­rzy, Kima Leine – moc­na, nie­kie­dy wręcz bru­tal­na opo­wieść o duń­skiej kolo­ni­za­cji Gren­lan­dii. Lako­nicz­ny styl, epic­ki roz­mach, a przede wszyst­kim – jej uni­wer­sal­ność nie­za­leż­nie od kon­kret­nych realiów histo­rycz­nych – zosta­ły doce­nio­ne przez Radę Nor­dyc­ką, któ­ra w 2013 roku przy­zna­ła Leine­mu za tę powieść nagro­dę literacką.

Dania, koniec XVIII wie­ku. Mor­ten Falck, mimo że bar­dziej inte­re­su­je go medy­cy­na niż teo­lo­gia, zosta­je wyświę­co­ny na pasto­ra i posta­na­wia wyru­szyć jako misjo­narz na Gren­lan­dię. Wyobra­ża sobie, że podob­nie jak duń­scy kolo­ni­za­to­rzy będzie niósł miesz­ka­ją­cym tam poga­nom chrze­ści­jań­stwo i zdo­by­cze cywi­li­za­cji. Sły­szy o nich, że są prze­bie­gli i pod­stęp­ni, żyją w zepsu­ciu i grze­chu. W podróż zabie­ra ze sobą mlecz­ną kro­wę i jed­no zda­nie Rous­se­au, któ­re trak­tu­je jako swo­je życio­we motto.

Po przy­by­ciu na miej­sce oka­zu­je się, jak bar­dzo się mylił. Rdzen­ni Gren­land­czy­cy, choć nara­sta w nich gniew i opór prze­ciw­ko duń­skim przy­by­szom, są gościn­ni i szczo­drzy, Falck spo­ty­ka wśród nich brat­nie dusze. Za to okrut­ny, bez­li­to­sny kli­mat wynisz­cza miesz­ka­ją­cych tam Duń­czy­ków. Sze­rzą się hazard, pijań­stwo i rozpusta.

Pośród mroź­nych prze­strze­ni Gren­lan­dii Falck zaglą­da w głąb sie­bie. W mro­ku polar­nych nocy docie­ra do jądra ciem­no­ści i sta­cza się na dno. Czy uda mu się powstać? I czy pomo­gą mu w tym tytu­ło­wi prorocy?

R.I.P. – Mariusz Czubaj

(wydaw­nic­two Albatros)

Mar­cin Hła­sko – eks­pert w spra­wach poszu­ki­wań zagi­nio­nych i bez­pie­czeń­stwa w fir­mach – dosta­je intrat­ną pro­po­zy­cję: ma odna­leźć sio­strze­ni­cę wpły­wo­wej pani mece­nas, Mag­dę Wol­ską. Ostat­ni ślad pro­wa­dził na Mazu­ry, do Sta­rych Kiej­kut. Hła­sko odrzu­ca ofer­tę, natra­fia nato­miast na nowy trop doty­czą­cy zagi­nio­ne­go przed ćwierć­wie­czem ojca. Zagi­nię­cie dziew­czy­ny i Hła­ski-senio­ra zda­ją się łączyć z tą samą oso­bą. Do Sta­rych Kiej­kut przy­by­wa jed­nak ktoś jesz­cze, by szu­kać odwe­tu za daw­ne występki.

Sprzedawca arbuzów – Marcin Meller

(Wydaw­nic­two Wiel­ka Litera)

Wybór naj­lep­szych tek­stów z trzech ostat­nich lat zna­ne­go i cenio­ne­go dzien­ni­ka­rza, czo­ło­we­go felie­to­ni­sty „New­swe­eka”. W soczy­stych aneg­do­tach wąt­ki pry­wat­ne łączą się ze spra­wa­mi więk­szej wagi, mło­dość szum­na i dur­na z reflek­sja­mi z życia męża i ojca, aktu­al­ne wyda­rze­nia poli­tycz­no-spo­łecz­ne przy­wo­łu­ją wspo­mnie­nia z cza­sów PRL‑u. Wszyst­ko to spi­sa­ne pió­rem żywym, bły­sko­tli­wym, doty­ka­ją­cym sed­na spraw, nie­po­zba­wio­nym czu­łej iro­nii i dow­ci­pu, za któ­re kocha­ją Mar­ci­na Mel­le­ra rze­sze czytelników.

Dom z liści – Mark Z. Danielewski

(wydaw­nic­two MAG)

John­ny Waga­bun­da, były pra­cow­nik salo­nu tatu­ażu w Los Ange­les, znaj­du­je notes Zampa­no, star­sze­go pana i odlud­ka, któ­ry zmarł w swo­im zagra­co­nym miesz­ka­niu. Notes zawie­ra opa­trzo­ną licz­ny­mi przy­pi­sa­mi histo­rię „Rela­cji Navidsona”.
Foto­re­por­ter Will Navid­son wpro­wa­dził się z rodzi­ną do nowe­go domu – dal­sze wyda­rze­nia zosta­ły zare­je­stro­wa­ne na taśmach fil­mo­wych oraz w posta­ci wywia­dów. Od tam­tej pory Navid­so­no­wie sta­li się sław­ni, a Zampa­no – robiąc notat­ki na luź­nych kart­kach papie­ru, ser­wet­kach i w gęsto zapi­sa­nych notat­ni­kach – skom­pi­lo­wał wyczer­pu­ją­cą pra­cę na temat wyda­rzeń w domu przy Ash Tree Lane.
Jed­nak­że ani Waga­bun­da, ani nikt z jego zna­jo­mych nigdy nie sły­sze­li o „Rela­cji Navid­so­na”. Teraz zaś im wię­cej John­ny czy­ta o domu Navid­so­nów, tym bar­dziej zaczy­na się bać i popa­dać w para­no­ję. Naj­gor­sze jest to, że nie może potrak­to­wać zna­le­zio­nych zapi­sków jako zwy­kłych maja­czeń sta­re­go waria­ta. Zaczy­na zauwa­żać zacho­dzą­ce w oto­cze­niu zmiany…
Książ­ka nie­po­spo­li­cie ory­gi­nal­na. Nie spo­sób ode­rwać się od lek­tu­ry – tak jak nie spo­sób jej zapo­mnieć. „Dom z liści” trzy­ma w napię­ciu, prze­ra­ża i jest inny niż wszyst­kie książ­ki, któ­re znacie.

Król – Szczepan Twardoch

(wydaw­nic­two Literackie)

Żydow­ski gang­ster. Pol­skie pie­kło. War­sza­wa 1937.

Nowa powieść Szcze­pa­na Twardocha

Pięk­ne samo­cho­dy, kobie­ty, zim­na wód­ka i gorą­ca krew. Boks, dziel­ni­ce nędzy i luk­su­so­we bur­de­le, bło­to Woli i ele­ganc­kie uli­ce Śród­mie­ścia. Żydzi i Pola­cy. Get­to ław­ko­we i wal­ki ulicz­ne. Etnicz­ny, spo­łecz­ny, reli­gij­ny i poli­tycz­ny tygiel War­sza­wy 1937 roku. A ponad wszyst­ki­mi podzia­ła­mi zasa­dy gang­ster­skie­go świa­ta, w któ­rym siła jest naj­cen­niej­szą walutą.
Wszyst­ko zaczy­na się w zatło­czo­nej sali Kina Miej­skie­go, gdzie roz­en­tu­zja­zmo­wa­na publicz­ność przy­glą­da się wal­ce bok­ser­skiej. Trwa ostat­nie star­cie w meczu o dru­ży­no­we mistrzo­stwo sto­li­cy. Pol­scy kibi­ce dopin­gu­ją repre­zen­tan­ta Legii — zna­ne­go falan­gi­stę Andrze­ja Ziem­biń­skie­go. Z żydow­skich try­bun dobie­ga­ją okrzy­ki na cześć zawod­ni­ka klu­bu Maka­bi War­sza­wa, Jaku­ba Sza­pi­ry. Ten wie­czór nale­ży do nie­go. Wśród wiwa­tów jed­nych i gwiz­dów dru­gich, trium­fo­wi Sza­pi­ry przy­glą­da­ją się sie­dem­na­sto­let­ni Moj­żesz Bernsz­tajn oraz Kum Kapli­ca — sta­ry bojow­nik PPS, socja­li­sta i król war­szaw­skie­go półświatka.

Czter­dzie­ści lat póź­niej, w Tel Awi­wie, eme­ry­to­wa­ny żoł­nierz Mosze Inbar pochy­la się nad maszy­ną do pisa­nia, by powró­cić do wie­czo­ru, w któ­rym po raz pierw­szy ujrzał na rin­gu pięk­ne­go, zuchwa­łe­go i nie­zmier­nie pew­ne­go sie­bie bok­se­ra. Wów­czas nie wie­dział jesz­cze, że w 1937 roku to wła­śnie Sza­pi­ro, pra­wa ręka Kapli­cy, zabił jego ojca z powo­du nie­spła­co­ne­go dłu­gu. Nie przy­pusz­czał też, jak wie­le w jego życiu zmie­ni jeden wie­czór i spo­tka­nie z Kumem Kaplicą…

Tar­ga­ni namięt­no­ścia­mi boha­te­ro­wie, żywe kon­flik­ty i emo­cje, wcią­ga­ją­ca akcja i jej nie­prze­wi­dy­wal­ne zwro­ty. Do tego pierw­szy w pol­skiej powo­jen­nej lite­ra­tu­rze tak cie­ka­wy i wol­ny od mito­lo­gi­zo­wa­nia por­tret żydow­skie­go boha­te­ra oraz pasjo­nu­ją­ce realia War­sza­wy lat 30. XX wie­ku. Lite­rac­ki knock-out.

Srebrne Orły – Teodor Parnicki

(wydaw­nic­two Noir Sur Blanc)

Powieść histo­rycz­na Teo­do­ra Par­nic­kie­go wyda­na w 1944 roku w Jero­zo­li­mie (wyda­nie w Pol­sce: Wro­cław 1949). Utwór obję­ty był w 1951 roku zapi­sem cen­zu­ry w Pol­sce, pod­le­gał natych­mia­sto­we­mu wyco­fa­niu z bibliotek.

„Srebr­ne orły” to dru­ga powieść w dorob­ku Par­nic­kie­go, a zara­zem jed­na z naj­po­pu­lar­niej­szych, o czym zde­cy­do­wał tema­tycz­ny zwią­zek z dzie­ja­mi kształ­to­wa­nia się pol­skiej pań­stwo­wo­ści (Par­nic­ki rzad­ko nawią­zy­wał w swo­ich książ­kach do histo­rii Pol­ski) oraz fakt, że jest to utwór zbu­do­wa­ny dość tra­dy­cyj­nie w porów­na­niu do póź­niej­szych doko­nań pisarza.

Par­nic­ki wkro­czył do lite­ra­tu­ry z pro­gra­mem odno­wy powie­ści histo­rycz­nej. Postu­la­to­wi mak­sy­mal­nej wier­no­ści źró­dłom i opra­co­wa­niom nauko­wym towa­rzy­szy­ła ambi­cja wyko­rzy­sta­nia zdo­by­czy nowo­cze­snej pro­zy psy­cho­lo­gicz­nej. W „Srebr­nych orłach” dąże­nia te zna­la­zły wyraz w samej kon­struk­cji utwo­ru, przy­po­mi­na­ją­cej nie­co Cudzo­ziem­kę Kun­ce­wi­czo­wej. Cią­głe opo­wia­da­nie zastą­pił mon­taż scen, opi­sy­wa­nych ze sto­sun­ko­wo nie­wiel­kie­go dystan­su. Autor posłu­żył się trze­cio­oso­bo­wą nar­ra­cją per­so­nal­ną, głów­ną posta­cią powie­ści czy­niąc Aro­na, wycho­wan­ka papie­ża Syl­we­stra II, a póź­niej – opa­ta klasz­to­ru w Tyń­cu za rzą­dów Bole­sła­wa Chro­bre­go. Wyda­rze­nia w roku 1015, poprze­dza­ją­ce wybuch kolej­nej woj­ny Chro­bre­go z Cesar­stwem, o któ­rych mowa w pierw­szych i ostat­nich roz­dzia­łach, two­rzą fabu­lar­ną i nar­ra­cyj­ną ramę.

Powieść zosta­ła uzna­na przez kry­ty­kę za naj­wy­bit­niej­sze osią­gnię­cie wśród utwo­rów podej­mu­ją­cych temat począt­ków pol­skiej pań­stwo­wo­ści. Po odwil­ży 1956 zakaz cen­zu­ry cof­nię­to i do 1975 powieść mia­ła 9 wydań.

Harry Potter i Przeklęte Dziecko – Joanne K. Rowling, Jack Thorne, John Tiffany

(wydaw­nic­two Media Rodzina)

Część pierw­sza i druga

Ósma histo­ria. Dzie­więt­na­ście lat później.

„Har­ry Pot­ter i Prze­klę­te Dziec­ko”, nowa opo­wieść autor­stwa J.K. Row­ling, Jac­ka Thorne’a i Joh­na Tiffany’ego i nowa sztu­ka Jac­ka Thorne’a, to ósma histo­ria w serii i pierw­szy auto­ry­zo­wa­ny spek­takl teatral­ny ze świa­ta Harry’ego Pot­te­ra. Świa­to­wa pre­mie­ra spek­ta­klu odbę­dzie się na lon­dyń­skim West Endzie 30 lip­ca 2016.

Har­ry Pot­ter nigdy nie miał łatwe­go życia, a tym bar­dziej teraz, gdy jest prze­pra­co­wa­nym urzęd­ni­kiem Mini­ster­stwa Magii, mężem oraz ojcem trój­ki dzie­ci w wie­ku szkol­nym. Pod­czas gdy Har­ry zma­ga się z natręt­nie powra­ca­ją­cy­mi wid­ma­mi prze­szło­ści, jego naj­młod­szy syn Albus musi zmie­rzyć się z rodzin­nym dzie­dzic­twem, któ­re nigdy nie było jego wła­snym wybo­rem. Gdy przy­szłość zaczy­na zło­wróżb­nie przy­po­mi­nać prze­szłość, ojciec i syn muszą sta­wić czo­ło nie­wy­god­nej praw­dzie: że ciem­ność nad­cho­dzi cza­sem z zupeł­nie nie­spo­dzie­wa­nej strony.

Błękitna godzina – Douglas Kennedy

(wydaw­nic­two Świat Książki)

Poru­sza­ją­ca opo­wieść o miło­ści, zdra­dzie i wal­ce o praw­dę i przetrwanie.

Robin i Paul, mał­żon­ko­wie od trzech lat, posta­na­wia­ją spę­dzić dłu­gie waka­cje w Maro­ku. W przy­pra­wia­ją­cej o zawrót gło­wy egzo­ty­ce tego śród­ziem­no­mor­skie­go kra­ju Paul jest ucie­le­śnie­niem marzeń Robin – czło­wie­kiem peł­nym pasji, uta­len­to­wa­nym, mądrym. Jest prze­ko­na­na, że wła­śnie tutaj zaj­dzie w upra­gnio­ną ciążę.

Życie trzy­dzie­sto­sied­mio­lat­ki wyda­je się cudow­ną idyl­lą. Ale wszyst­ko zmie­nia się, gdy jej mąż nagle zni­ka, a ona sta­je się głów­ną podej­rza­ną w poli­cyj­nym śledz­twie. Kie­dy praw­da stop­nio­wo wycho­dzi na jaw, w coraz bar­dziej prze­ra­ża­ją­cej spi­ra­li prze­ra­że­nia, z któ­rej nie ma uciecz­ki, Robin prze­mie­rza Maro­ko od Casa­blan­ki po budzą­cą gro­zę Saharę.

Stukanie do mych drzwi – David Jackson

(wydaw­nic­two Pró­szyń­ski i S‑ka)

Bły­sko­tli­wy, wcią­ga­ją­cy poli­cyj­ny thril­ler z akcją osa­dzo­ną w Liver­po­olu. Praw­dzi­wa grat­ka dla fanów twór­czo­ści Pete­ra Jame­sa i Mar­ka Bilinghama.

Pew­nej miesz­kan­ce Liver­po­olu nie daje spo­ko­ju upo­rczy­wy odgłos. A gdy oka­zu­je się, że do wycho­dzą­cych na ogród kuchen­nych drzwi stu­ka kruk, jej lęk tyl­ko się powięk­sza. Usi­łu­je prze­pę­dzić pta­ka, ale wte­dy na sce­nę wkra­cza mor­der­ca. Do roz­wi­kła­nia spra­wy przy­dzie­lo­ny zosta­je Nathan Cody, sier­żant z wydzia­łu docho­dze­nio­wo-śled­cze­go, wciąż noszą­cy w duszy bli­zny po fatal­nie nie­uda­nej akcji, w któ­rej uczest­ni­czył jako taj­niak. Jedy­nym jego tro­pem jest pta­sie tru­chło i wydłu­ba­ne oczy ofia­ry. Im głę­biej jed­nak Cody się­ga w prze­szłość, tym bar­dziej zda­je sobie spra­wę, że zma­ga się nie tyl­ko z zabój­cą, ale rów­nież z wła­sny­mi demo­na­mi. Nie­ste­ty, mor­der­ca ude­rza ponow­nie i detek­tyw już wie – zwy­kli liver­po­ol­czy­cy nie są zagro­że­ni. Groź­ba wisi wyłącz­nie nad policjantami.

Jane Austen. Dzieła zebrane – Jane Austen

(wydaw­nic­two Świat Książki)

Na tom Dzieł zebra­nych Jane Austen skła­da­ją się powieści:

Duma i uprzedzenie

Roz­waż­na i romantyczna

Opac­two Northanger

Per­swa­zje

Mans­field Park

Emma

Klub Pic­kwic­ka – Char­les Dickens

(wydaw­nic­two MG)

Połą­cze­nie powie­ści oby­cza­jo­wej, saty­ry, far­sy i roman­su łotrzy­kow­skie­go. Utwór opi­su­je podró­ży po Anglii dobro­dusz­ne­go pana Pic­kwic­ka, twór­cy nowej teo­rii ska­ka­nia żab, i jego gro­te­sko­wych przy­ja­ciół. Angiel­ski humor mani­fe­stu­je się w powie­ści zarów­no w peł­nych komi­zmu scen­kach rodza­jo­wych, jak i w cha­rak­te­ry­sty­kach wystę­pu­ją­cych posta­ci. Uwię­zie­nie pana Pic­kwic­ka pod zarzu­tem nie­do­trzy­ma­nia obiet­ni­cy mał­żeń­stwa daje w koń­co­wych par­tiach utwo­ru oka­zję do prze­pro­wa­dze­nia ostrej kry­ty­ki pra­wa i sądow­nic­twa w Anglii.

Powieść napi­sa­na jest z nie­zwy­kłych roz­ma­chem, jej stro­ni­ce zalud­nia bli­sko trzy­stu boha­te­rów. Posta­ci są zin­dy­wi­du­ali­zo­wa­ne, zwłasz­cza pod wzglę­dem języ­ka. Dzie­ło Dic­ken­sa zaska­ku­je bogac­twem humo­ru, prze­mie­sza­ne­go z iro­nią, saty­rą i sarkazmem.

Wodnikowe Wzgórze – Richard Adams

(wydaw­nic­two Literackie)

Uni­wer­sal­na opo­wieść o odwa­dze i woli przetrwania

Kla­sy­ka porów­ny­wa­na i sta­wia­na na pół­kach obok „Hob­bi­ta” Tol­kie­na i cyklu o Narnii Lewisa
Bez dzie­ła Adam­sa nie było­by Harry’ego Pottera

Źle się dzie­je w kró­li­kar­ni San­dle­ford. W miej­scu, w któ­rym kró­li­ki wio­dą spo­koj­ny żywot, ma powstać nowe osie­dle. Wygod­ne nory i zie­lo­ne łąki zosta­ną unicestwione.

Nie jest łatwo opu­ścić swój dom. Sta­do kła­po­uchów pod wodzą dwóch nie­złom­nych bra­ci – Piąt­ka i Lesz­czyn­ka – musi jed­nak wyru­szyć w podróż w poszu­ki­wa­niu nowe­go miej­sca na zie­mi. Tak roz­po­czy­na się kró­li­cza epo­pe­ja. Nie trze­ba doda­wać, że po dro­dze naszych boha­te­rów cze­ka mnó­stwo przy­gód i jesz­cze wię­cej niebezpieczeństw.

„Wod­ni­ko­we Wzgó­rze” to książ­ka, któ­rą poko­cha­ły milio­ny czy­tel­ni­ków na całym świe­cie. Richard Adams stwo­rzył dzie­ło uni­wer­sal­ne, tra­fia­ją­ce do serc wszyst­kich czy­tel­ni­ków, bez wzglę­du na wiek. W świe­cie Adam­sa kró­li­ki mają imio­na, zor­ga­ni­zo­wa­ną spo­łecz­ność, oby­cza­je, wła­sną mito­lo­gię, język, a nawet poezję. Mają też coś abso­lut­nie wyjąt­ko­we­go – dar prze­wi­dy­wa­nia przyszłości.

Andrzej Sap­kow­ski wymie­nia „Wod­ni­ko­we Wzgó­rze” jako jed­ną ze 100 naj­waż­niej­szych powie­ści fan­ta­stycz­nych wszech cza­sów. Do miło­śni­ków tej książ­ki nale­żą rów­nież Ste­phen King i J. K. Row­ling. Dzie­ło Adam­sa zosta­ło zekra­ni­zo­wa­ne, prze­nie­sio­ne na deski teatral­ne, prze­ro­bio­ne na grę kom­pu­te­ro­wą i słu­cho­wi­ska radio­we. Ponad­to pra­ce nad nowym seria­lem opar­tym na „Wod­ni­ko­wym Wzgó­rzu” roz­po­czę­ły Net­flix i BBC.

Nowe wyda­nie „Wod­ni­ko­we­go Wzgó­rza” w Wydaw­nic­twie Lite­rac­kim zdo­bią pięk­ne ilu­stra­cje wło­skie­go arty­sty Alda Gallego.

Krótka historia siedmiu zabójstw – Marlon James

(wydaw­nic­two Literackie)

Nagro­da Booke­ra 2015!

Moc­ny jamaj­ski głos na lite­rac­kiej mapie świata.

Roz­ko­ły­sa­na muzy­ką reg­gae histo­ria zama­chu na Boba Marleya.

„Ta książ­ka jest jak rema­ke fil­mu Nie­rów­na wal­ka, w reży­se­rii Quen­ti­na Taran­ti­no, do muzy­ki Boba Mar­leya, ze sce­na­riu­szem Oli­ve­ra Stone’a i Wil­lia­ma Faulk­ne­ra, dopra­wio­ny szczyp­tą mari­hu­any naj­lep­sze­go sor­tu!” – tak o „Krót­kiej histo­rii sied­miu zabójstw” Mar­lo­na Jame­sa napi­sa­ła Michi­ko Kaku­ta­ni, naj­waż­niej­sza recen­zent­ka „The New York Times”, umiesz­cza­jąc książ­kę w czo­łów­ce zesta­wie­nia 10 naj­waż­niej­szych powie­ści roku.

Jamaj­ka, rok 1976. Sied­miu uzbro­jo­nych w kara­bi­ny maszy­no­we gang­ste­rów sztur­mu­je dom Boba Marley’a. Gwiaz­da reg­gae prze­ży­je, ale napast­ni­cy nigdy nie zosta­ną poj­ma­ni… Ten gło­śny i jed­no­cze­śnie osnu­ty tajem­ni­cą zamach to punkt wyj­ścia nie­zwy­kłej powie­ści Mar­lo­na Jame­sa. W „Krót­kiej histo­rii sied­miu zabójstw” jamaj­ski pisarz odsła­nia kuli­sy tego waż­ne­go w histo­rii Jamaj­ki zda­rze­nia, po mistrzow­sku prze­pro­wa­dza nas przez kolej­ne krę­gi wta­jem­ni­cze­nia, nie szczę­dząc wul­ga­ry­zmów, nie stro­niąc od krwi i prze­mo­cy, bru­tal­nie wcią­ga w świat nar­ko­ty­ków i korup­cji, sącząc do naszych uszu muzy­kę reg­gae i raz po raz dmu­cha­jąc nam w twarz dymem o cha­rak­te­ry­stycz­nym, słod­ka­wym zapa­chu. Obej­mu­ją­ca prze­szło trzy deka­dy, prze­kra­cza­ją­ca gra­ni­ce kon­ty­nen­tów powieść Jamaj­czy­ka jest kro­ni­ką życia wie­lu nie­za­po­mnia­nych posta­ci – dzie­ci slum­sów, baro­nów nar­ko­ty­ko­wych, dzien­ni­ka­rzy, pro­sty­tu­tek, gang­ste­rów, a nawet agen­tów CIA.

Napi­sa­na z roz­ma­chem, pomy­sło­wa, ambit­na, hip­no­ty­zu­ją­ca, jed­na z naj­bar­dziej nie­zwy­kłych powie­ści XXI wie­ku! Nic dziw­ne­go, że decy­zję o przy­zna­niu „Krót­kiej histo­rii sied­miu zabójstw” pre­sti­żo­wej nagro­dy Man Booker Pri­ze jury pod­ję­ło jed­no­myśl­nie, w nie­speł­na dwie godzi­ny. Mar­lon James tym samym zde­kla­so­wał m.in. tak gło­śne tytu­ły ubie­gło­rocz­nej selek­cji, jak „Małe życie” Hanyi Yana­gi­ha­ry. Sta­cja HBO, pro­du­cent słyn­nej „Gry o tron”, już pra­cu­je nad seria­lem będą­cym ekra­ni­za­cją książ­ki Jamajczyka.

Młot Thora – Rick Riordan

(wydaw­nic­two Gale­ria Książki)

Młot Tho­ra znów zagi­nął. Bóg pio­ru­nów ma nie­po­ko­ją­cy zwy­czaj gubie­nia swo­jej bro­ni – naj­po­tęż­niej­sze­go orę­ża w dzie­wię­ciu świa­tach. Tym razem jed­nak sta­ło się coś poważ­niej­sze­go: młot wpadł w ręce wroga.

Jeśli Magnus Cha­se i jego przy­ja­cie­le nie odnaj­dą szyb­ko mło­ta, świa­ty żywych pozo­sta­ną bez ochro­ny przed inwa­zją olbrzy­mów. Roz­pocz­nie się Ragna­rök i dzie­więć świa­tów sta­nie w pło­mie­niach. Nie­ste­ty jedy­ną oso­bą, któ­ra może wyne­go­cjo­wać zwrot bro­ni, jest naj­strasz­liw­szy wróg bogów – Loki. A cena, jakiej za to żąda, jest bar­dzo wysoka.

Niebezpieczne kobiety – Patryk Vega

(wydaw­nic­two Otwarte)

Cała praw­da o kobie­tach w pol­skiej policji

Czy wie­czo­rem spo­koj­nie prze­czy­ta baj­kę swo­je­mu dziec­ku, sko­ro parę godzin wcze­śniej zna­la­zła cia­ło nowo­rod­ka? Czy zje obiad z rodzi­ną, jeśli tego dnia czu­ła smród roz­kła­da­ją­cych się, kil­ku­ty­go­dnio­wych zwłok? Czy mąż zoba­czy w niej kochan­kę, gdy z patro­lu wró­ci ze zła­ma­nym żebrem i wybi­tą szczęką?

Mat­ki, żony, poli­cjant­ki – pod­da­ne nie­zwy­kłej pre­sji w wyma­rzo­nej pra­cy. Czę­sto to one pro­wa­dzą naj­mrocz­niej­sze śledz­twa i osią­ga­ją lep­sze wyni­ki niż męż­czyź­ni. Rów­no­upraw­nie­nie dotar­ło do pol­skiej poli­cji. W 2015 roku 40% nowo przy­ję­tych do tej służ­by sta­no­wi­ły kobie­ty. Patryk Vega jako pierw­szy przed­sta­wia świat poli­cji widzia­ny ocza­mi funkcjonariuszek.

Siła niższa – Marta Kisiel

(wydaw­nic­two W.A.B.)

Sza­nuj anio­ła swe­go, bo możesz dostać gorszego!

Kon­ty­nu­acja kul­to­we­go „Doży­wo­cia”. Wymę­czo­ny codzien­ną ruty­ną, za to oswo­jo­ny z nie­co­dzien­ny­mi zja­wi­ska­mi Kon­rad Romań­czuk odkry­wa, że nie jest jedy­nym posia­da­czem anio­ła stró­ża, a dwie takie isto­ty pod jed­nym dachem to dopie­ro począ­tek kłopotów.

Jednoroczna wdowa – John Irving

(wydaw­nic­two Pró­szyń­ski i S‑ka)

Ruth Cole, opusz­czo­na w wie­ku czte­rech lat przez mat­kę, robi zawrot­ną karie­rę lite­rac­ką. Jej suk­ce­sy zawo­do­we nie idą jed­nak w parze ze szczę­ściem oso­bi­stym. Kolej­ne nie­uda­ne związ­ki potę­gu­ją tyl­ko uczu­cie gory­czy i samot­no­ści, towa­rzy­szą­ce wzię­tej autor­ce od wcze­sne­go dzie­ciń­stwa. Wyba­wie­nie może przy­nieść tyl­ko ksią­żę z baj­ki, zdol­ny zatrium­fo­wać nad przeszłością…

Powieść Irvin­ga to przede wszyst­kim peł­na śmia­łej ero­ty­ki i bra­wu­ro­we­go komi­zmu histo­ria miło­sna, po raz pierw­szy u tego pisa­rza opo­wie­dzia­na głów­nie z per­spek­ty­wy kobie­ty. To rów­nież wzru­sza­ją­ca, tchną­ca cie­płem opo­wieść o prze­zwy­cię­ża­niu bólu i o afir­ma­cji życia.

Dawid Copperfield – Karol Dickens

(Wydaw­nic­two Zysk i S‑ka)

Wybit­na i ponad­cza­so­wa opo­wieść o dora­sta­niu i życiu w XIX-wiecz­nej Anglii

„Z wszyst­kich ksią­żek, któ­re napi­sa­łem, tę cenię naj­bar­dziej” – tak o „Dawi­dzie Cop­per­fiel­dzie” pisał sam jego autor, Karol Dic­kens. Publi­ko­wa­na począt­ko­wo w odcin­kach, a następ­nie wyda­na w cało­ści po raz pierw­szy w 1850 roku powieść pod­bi­ła ser­ca milio­nów czy­tel­ni­ków, któ­rzy podzie­li­li entu­zjazm pisarza.

Poznaj­cie histo­rię Dawi­da Cop­per­fiel­da, któ­re­go przy­go­dy – zda­niem znaw­ców lite­ra­tu­ry – w wie­lu miej­scach pokry­wa­ją się z doświad­cze­nia­mi same­go Dic­ken­sa. To poru­sza­ją­ca do głę­bi opo­wieść o nie­ła­twym życiu pro­ste­go chło­pa­ka w XIX-wiecz­nej Anglii: od naro­dzin aż do wie­ku dojrzałego.

Bez­pie­czeń­stwo i cie­pło rodzin­ne­go domu mło­de­go Dawi­da zosta­je zbu­rzo­ne z chwi­lą powtór­ne­go wyj­ścia jego mat­ki za mąż. Od tej chwi­li dora­sta­nie boha­te­ra nazna­czo­ne jest prze­mo­cą, bie­dą i samot­no­ścią. Wkrót­ce chło­pak posta­na­wia uciec i tra­fia na utrzy­ma­nie do ciot­ki, któ­ra spra­wi, że jego życie dia­me­tral­nie się odmieni.

Dom na skra­ju nocy – Cathe­ri­ne Banner

(wydaw­nic­two Pró­szyń­ski i S‑ka)

Pory­wa­ją­ca saga rodzin­na. Czte­ry poko­le­nia, miłość i tajem­ni­ce, któ­rych świad­kiem jest tyl­ko urze­ka­ją­ca mała wyspa.

Lekarz Ame­deo Espo­si­to, pod­rzu­tek z Flo­ren­cji, przy­jeż­dża na Castel­la­ma­re w poszu­ki­wa­niu pra­cy. Nie­ocze­ki­wa­nie znaj­du­je tam przy­ja­ciół, dom, rodzi­nę i swo­je miej­sce na zie­mi, gdzie czas odmie­rza corocz­na pro­ce­sja świę­tej Aga­ty, patron­ki wyspy.

Ame­deo otwie­ra bar w Domu na Skra­ju Nocy. Choć miej­sco­wi uwa­ża­ją ten budy­nek za prze­klę­ty, wła­śnie to miej­sce sta­nie się ser­cem wyspy. Tutaj uro­dzi się czwór­ka dzie­ci Ame­dea i Piny, a póź­niej ich wnu­cząt i prawnucząt.

Castel­la­ma­re wraz z czte­re­ma poko­le­nia­mi ener­gicz­nych Espo­si­tów żeglu­je przez burz­li­we stu­le­cie, pod­da­jąc się zmia­nom nie­sio­nym przez woj­nę, rece­sję i… tury­stów. Zmie­nia­ją się reżi­my, wycho­dzą na jaw zdra­dy, zawią­zu­ją się nie­ocze­ki­wa­ne przy­jaź­nie, a Dom na Skra­ju Nocy trwa nie­zmien­nie pośród szu­mu morza.

Prawdodziejka – Dennard Susan

(wydaw­nic­two SQN)

Safiya i Iseult, mło­de cza­ro­dziej­ki, znów wpa­dły w tara­pa­ty. Muszą ucie­kać. Natychmiast.

Safi jest jedy­ną w Cza­ro­zie­miach praw­do­dziej­ką, zdol­ną zde­ma­sko­wać każ­de kłam­stwo. Swój dar trzy­ma w sekre­cie, ina­czej zosta­nie wyko­rzy­sta­na w kon­flik­cie mię­dzy impe­ria­mi. Z kolei praw­dzi­we moce Iseult są tajem­ni­cą nawet dla niej samej. I lepiej, żeby tak zostało.

Safi i Iseult pra­gną jedy­nie wol­no­ści. Nie­bez­pie­czeń­stwo czai się tuż za rogiem. Zbli­ża­ją się nie­spo­koj­ne cza­sy, woj­na wisi w powie­trzu i nawet sojusz­ni­cy nie gra­ją fair. Przy­ja­ciół­ki będą wal­czyć z wład­ca­mi i ich najem­ni­ka­mi. Nie­któ­rzy posu­ną się do osta­tecz­no­ści, by dopaść prawdodziejkę.

“W »Praw­do­dziej­ce« jest wszyst­ko: zuchwa­łe kra­dzie­że, szer­mier­ka, głę­bo­ka przy­jaźń, oszu­stwa, magia, pira­ci i romans. Ta powieść was zachwyci!”
Robin Hobb

“Zrób­cie miej­sce na pół­ce z ulu­bio­ny­mi książ­ka­mi – »Praw­do­dziej­ka« wej­dzie do kano­nu. Przy­po­mnia­ła mi, dla­cze­go się­gnę­łam po fan­ta­sty­kę: znaj­dzie­my tu nie­bez­piecz­ny i tęt­nią­cy życiem świat, boga­to nakre­ślo­ne posta­ci i olśnie­wa­ją­cą intry­gę god­ną naj­lep­szych powie­ści Megan Wha­len Tur­ner, Robin Hobb i Jacqu­eli­ne Carey. I o ile Susan Den­nard odda­je hołd kla­sy­ce, to kła­dzie rów­nież pod­wa­li­ny pod zupeł­nie nowy roz­dział w histo­rii gatun­ku. Nie przegapcie!”
Sarah J. Maas

“Dyna­micz­na opo­wieść i w peł­ni wykre­owa­ny magicz­ny świat. Bogac­two opi­sów Den­nard, wni­kli­wa cha­rak­te­ry­sty­ka boha­te­rów i zapie­ra­ją­ce dech w pier­siach sekwen­cje akcji trzy­ma­ją czy­tel­ni­ka w napięciu!”
Publi­shers Weekly

“Dwie zadzior­ne boha­ter­ki, któ­re wolą same wyra­to­wać się z opre­sji, niż zostać ura­to­wa­ny­mi. Czy­tel­ni­cy zato­ną w tym świe­cie i z nie­cier­pli­wo­ścią będą cze­kać na kolej­ną odsłonę.”
Booklist

 

Świat Dysku Terry’ego Pratchetta do kolorowania – Paul Kidby, Terry Pratchett

(wydaw­nic­two Pró­szyń­ski i S‑ka)

Paul Kid­by, dobo­ro­wy gra­fik sir Ter­ry­’e­go Prat­chet­ta, stwo­rzył ilu­stra­cje do „Ostat­nie­go boha­te­ra”, od roku 2002 pro­jek­to­wał okład­ki powie­ści ze świa­ta Dys­ku, a tak­że jest auto­rem zna­ko­mi­te­go albu­mu „Sztu­ka Świa­ta Dys­ku”. Jeśli pió­ro Ter­ry­’e­go Prat­chet­ta powo­ła­ło jego posta­ci do życia, to pędzel Pau­la Kid­by­’e­go pozwo­lił im je przeżywać.

„Świat Dys­ku Terry’ego Prat­chet­ta do kolo­ro­wa­nia” zawie­ra czar­no-bia­łe rysun­ki opar­te na jego nie­zwy­kle popu­lar­nych obra­zach, a tak­że ory­gi­nal­ne pra­ce, stwo­rzo­ne wyłącz­nie dla tej książ­ki. Poja­wia­ją się tu takie iko­nicz­ne dys­ko­we oso­bo­wo­ści jak bab­cia Weather­wax, Sam Vimes, nad­rek­tor Rid­cul­ly, Rin­ce­wind, Tif­fa­ny Obo­la­ła i oczy­wi­ście ŚMIERĆ. „Świat Dys­ku Terry’ego Prat­chet­ta do kolo­ro­wa­nia” to obo­wiąz­ko­wa lek­tu­ra (?) dla wszyst­kich fanów Świa­ta Dysku.

Woody Allen. Biografia – David Evanier

(wydaw­nic­two Świat Książki)

Woody Allen jest jed­nym z naj­więk­szych reży­se­rów naszych cza­sów i jed­nym z naj­bar­dziej płod­nych arty­stów. Sce­na­rzy­sta, reży­ser, aktor, muzyk, komik, dra­ma­turg i pisarz. Twór­ca ponad czter­dzie­stu pię­ciu fil­mów, m.in.: Annie Hall, Man­hat­tan, Dan­ny Rose z Broad­wayu, Han­nah i jej sio­stry, Zbrod­nie i wykro­cze­nia, Zelig, Pur­pu­ro­wa róża z Kairu, Vic­ky Cri­sti­na Bar­ce­lo­na, Co nas krę­ci, co nas pod­nie­ca, O pół­no­cy w Pary­żu, Blue Jasmi­ne, Magia w bla­sku księ­ży­ca. Jest odtwór­cą głów­nych ról, puen­tą wła­snych nie­zrów­na­nych żar­tów i gagów, wiecz­nym roman­ty­kiem, nie­zmor­do­wa­nym cyni­kiem, czło­wie­kiem docie­kli­wym, któ­ry ana­li­zu­je współ­cze­sne dyle­ma­ty moralne.

W swo­jej obszer­nej bio­gra­fii David Eva­nier zaglą­da do pry­wat­ne­go życia Alle­na i opi­su­je jego, jak naj­bar­dziej publicz­ną, karie­rę. Oddzie­la praw­dę od plo­tek krą­żą­cych wokół związ­ku Alle­na z Mią Far­row, przy­bli­ża skan­da­le wokół oso­by Alle­na, któ­re wybu­chły w latach dzie­więć­dzie­sią­tych i odbi­ły się echem w ostat­nim cza­sie, oraz ana­li­zu­je powią­za­nia pomię­dzy rela­cja­mi Alle­na z kobie­ta­mi a cecha­mi posta­ci z jego filmów.

Eva­nier zaj­mu­je się tema­ta­mi, któ­re prze­wi­ja­ją się w twór­czo­ści Alle­na od począt­ku jego dzia­łal­no­ści arty­stycz­nej: moral­no­ścią, pocią­giem sek­su­al­nym, nie­wier­no­ścią, psy­cho­lo­gią, Holo­kau­stem, juda­izmem i wia­rą, a tak­że odwiecz­ną wal­ką mię­dzy ser­cem a rozu­mem. Woody to histo­ria arty­sty, któ­ry nadal ma w sobie pasję, talent i zdol­ność otwie­ra­nia nowych arty­stycz­nych hory­zon­tów i któ­re­go nie opusz­cza twór­cze uniesienie.

Busem przez świat. Australia za 8 dolarów – Karol Lewandowski

(wydaw­nic­two SQN)

Sza­lo­na podróż kul­to­wym busem!

Czte­ry mie­sią­ce i 25 tysię­cy kilo­me­trów sta­rym busem przez kra­inę kan­gu­rów. Człon­ko­wie eki­py Busem przez Świat prze­ży­li 50-stop­nio­we upa­ły i austra­lij­ską porę desz­czo­wą. Sta­nę­li oko w oko z kro­ko­dy­la­mi, din­go, kazu­ara­mi, dzie­siąt­ka­mi jado­wi­tych węży i pają­ków oraz kan­gu­ra­mi samo­bój­ca­mi. Nauczy­li się rzu­cać bume­ran­giem i grać na dige­ri­doo, miesz­ka­li w abo­ry­geń­skiej wio­sce, prze­ży­li burzę pia­sko­wą i atak sza­rań­czy. Popa­rzy­ły ich medu­zy, wydo­by­wa­li naj­droż­sze kamie­nie świa­ta, miesz­ka­li w pod­ziem­nych domach i jedli ham­bur­ge­ry z kan­gu­rów oraz kro­ko­dy­li… Austra­lia z ich per­spek­ty­wy to praw­dzi­we przeżycie!

Moja Odyseja – Adrian Carton de Wiart

(wydaw­nic­two Bellona)

Naj­od­waż­niej­szy czło­wiek XX wie­ku i jego bez­gra­nicz­na miłość do Pol­ski. Ran­ny kil­ka­dzie­siąt razy wete­ran wszyst­kich moż­li­wych wojen. Stra­cił oko, rękę, zła­mał krę­go­słup, a pal­ce dło­ni sam odciął sobie z bólu. Nigdy nie zdał woj­sko­wych egza­mi­nów, dwu­krot­nie roz­bił pilo­to­wa­ny samo­lot i uciekł z wło­skiej nie­wo­li. W Chi­nach był dorad­cą Czang Kaj-sze­ka, z fiń­skim mar­szał­kiem Man­ner­he­imem sekun­do­wał w poje­dyn­ku, a za przy­ja­cie­la uzna­wa­li go Win­ston Chur­chill, Char­les de Gaul­le i Józef Pił­sud­ski. Zafa­scy­no­wa­ny pię­cio­ma pol­ski­mi woj­na­mi naraz przy­był nad Wisłę w 1920 roku. W Lon­dy­nie słusz­nie uzna­no, że naj­le­piej zro­zu­mie pol­ską men­tal­ność. Miał wró­cić po trzech tygo­dniach, został na kolej­nych dwa­dzie­ścia lat. Do jego samot­ni na pole­skich mokra­dłach moż­na było dotrzeć jedy­nie łód­ką. Tam, wśród dzi­kich zwie­rząt i chło­pów obci­na­ją­cych paznok­cie sie­kie­rą, zastał go wrze­sień 1939 roku…

Jak widać książ­ko­ho­li­kom i nie­sta­ty­stycz­nym Pola­kom jesien­na oso­wia­łość nie strasz­na, kie­dy w ręce i na pół­ce cze­ka cie­szą­cy oko oręż – w posta­ci przy­jem­ne­go czy­ta­dła albo ambit­ne­go wolu­mi­nu. W paź­dzier­ni­ku miło­śni­ków lite­ra­tu­ry cze­ka napraw­dę róż­no­rod­ny i obfi­ty wysyp ksią­żek i narze­kać raczej nie mają na co, zwłasz­cza, że poli­ty­ka wydaw­ni­cza dostar­cza tytu­łów, któ­re na pew­no zaspo­ko­ją każ­de gusta. A co cze­ka nas w listo­pa­dzie? O tym już za mie­siąc. Sma­ko­wi­te­go poże­ra­nia liter!