W wywiadach z pisarzami często powracają pytania: jakie powieści ich ukształtowały czy jakie książki należą do ich ulubionych. Można powiedzieć, że Stephen King uprzedził dziennikarzy i podzielił się listą swoich ulubionych lektur. Czytaj dalej
William Golding we Władcy much starał się wyeksponować to, co najgorsze w człowieku, pisał o ludzkich skłonnościach do czynienia zła i o tym, jak łatwo przychodzi zatracenie się w barbarzyństwie. Słynna powieść angielskiego pisarza ukazała się w 1954, a dwanaście lat później doszło do wydarzenia bliskiego opisywanej w książce katastrofie, które jednak rozwinęło się w zgoła inny sposób, napawając optymizmem, jeśli chodzi o naturę człowieka. Czytaj dalej
Nawet kiedy jesteśmy już dorosłymi i odpowiedzialnymi ludźmi, to zawsze w głębi naszej osobowości nosimy dziecko, którym byliśmy lata temu. Dziecko, które reaguje na świat podobnie jak wtedy, gdy dorosłość wydawała nam się odległym i nieosiągalnym zaszczytem. Czasem jest to roześmiany urwis, który nie stroni od żartów i odmawia bycia „poważnym człowiekiem”, innym razem jest to malec, który musi podołać wyzwaniom zbyt trudnym jak na jego możliwości, czasem zaś to zalękniony berbeć, którego świat dookoła po prostu przeraża.
Pamiętacie, że bohater “Dżumy” Alberta Camusa tak długo dopieszczał pierwsze zdanie swojej powieści, że nigdy nie napisał drugiego? Są jednak pisarze, którzy potrafili pogodzić ułożenie idealnego pierwszego zdania i ukończenie tekstu; co więcej – przeszli do historii. Zapraszam więc do zapoznania się z kolejnym zbiorem tych perełek. Poprzedni znajdziecie tutaj.