The Tremulous Hand of Worcester

Język sta­ro­an­giel­ski funk­cjo­no­wał na wyspach bry­tyj­skich od V do oko­ło XII wie­ku. Po nor­mań­skiej inwa­zji w 1066 roku zaczął prze­cho­dzić ewo­lu­cję, a w wie­ku XIII był już wła­ści­wie mar­twy – na dobre w umy­słach Bry­tyj­czy­ków roz­go­ścił się śred­nio­an­giel­ski. Tym więk­sze ma więc zna­cze­nie pra­ca pew­ne­go śre­dnio­wiecz­ne­go skry­by żyją­ce­go w XIII wie­ku, któ­ry trud­nił się bada­nia­mi manu­skryp­tów pisa­nych w sta­ro­an­giel­skim, pozo­sta­wia­jąc współ­cze­snym sobie czy­tel­ni­kom przy­pi­sy pozwa­la­ją­ce zro­zu­mieć zapo­mnia­ny język. Czy­taj dalej