Napisał książkę z gatunku true crime w oparciu o zmyślone wywiady ze skazanymi

Lite­ra­tu­ra fak­tu win­na opie­rać się, jak nazwa wska­zu­je, na fak­tach, wszak jej celem jest zre­la­cjo­no­wa­nie kon­kret­nych wyda­rzeń zaist­nia­łych w rze­czy­wi­sto­ści. W tę kate­go­rię wpa­da­ją rów­nież książ­ki z gatun­ku true cri­me sku­pia­ją­ce się na praw­dzi­wych prze­stęp­stwach, nie­rzad­ko popar­te licz­ny­mi wywia­da­mi ze świad­ka­mi czy spraw­ca­mi tychże.

W 2018 roku wyda­na zosta­ła publi­ka­cja Mind Games Pau­la Har­ri­so­na, eme­ry­to­wa­ne­go bry­tyj­skie­go poli­cjan­ta. Książ­ka mia­ła być prze­ło­mo­wym wej­rze­niem w psy­chi­kę naj­groź­niej­szych prze­stęp­ców świa­ta, dawać moż­li­wość pozna­nia mrocz­nych umy­słów seryj­nych mor­der­ców i pró­bo­wać odkryć ich feno­men. Autor, kre­owa­ny na spe­cja­li­stę w dzie­dzi­nie kry­mi­no­lo­gii, współ­pra­cow­nik słyn­nej Jed­nost­ki Nauk Beha­wio­ral­nych FBI, swo­ją publi­ka­cję miał oprzeć na wywia­dach z Char­le­sem Man­so­nem, Tedem Bun­dym czy Joh­nem Way­nem Gacym. Brzmi eks­cy­tu­ją­co. Szko­da tyl­ko, że wszyst­ko to oka­za­ło się być nieprawdą.

Przede wszyst­kim sied­miu byłych agen­tów FBI pra­cu­ją­cych w Quan­ti­co w cza­sie, kie­dy miał tam rów­nież być Paul Har­ri­son i współ­pra­co­wać z jed­nost­ką zaprze­czy­ło temu z całą sta­now­czo­ścią. Pod­da­li rów­nież w wąt­pli­wość, żeby Har­ri­son mógł prze­pro­wa­dzić wywiad z Tedem Bun­dym czy Joh­nem Way­nem Gacym. Dal­sze śledz­two w tej spra­wie wyka­za­ło, że rów­nie mało praw­do­po­dob­ne było, żeby pisarz miał towa­rzy­szyć słyn­ne­mu bry­tyj­skie­mu kry­mi­na­li­ście Regi­nal­do­wi Kray­owi w jego ostat­nich chwi­lach życia. Potwier­dzić się uda­ło tyl­ko, że Paul Har­ri­son rze­czy­wi­ście był poli­cjan­tem; z jed­nost­ki odszedł w 1999 roku.

Wydaw­ca Mind Games w obli­czu zaist­nia­łej sytu­acji pod­jął już kro­ki mają­ce na celu wyco­fa­nie książ­ki ze sprzedaży.

Podob­nie jak wszy­scy, któ­rzy pra­co­wa­li z Pau­lem Har­ri­so­nem, uczest­ni­czy­li w jego wystą­pie­niach i czy­ta­li jego książ­ki, jeste­śmy bar­dzo zanie­po­ko­je­ni tymi rewe­la­cja­mi. Szu­ka­my wyja­śnie­nia przed pod­ję­ciem decy­zji o dal­szych dzia­ła­niach. Jed­nak ze skut­kiem natych­mia­sto­wym wyco­fu­je­my Mind Games ze sprze­da­ży i sta­ra­my się usu­nąć cały nakład i wszyst­kie dane z każ­de­go kana­łu sprze­da­ży deta­licz­nej. Zobo­wią­zu­je­my się rów­nież do prze­ka­za­nia całe­go zysku ze sprze­da­ży Mind Games orga­ni­za­cjom cha­ry­ta­tyw­nym, któ­re wspie­ra­ją ofia­ry bru­tal­nych prze­stępstw, napi­sa­ła ofi­cy­na w ofi­cjal­nym oświadczeniu.

Autor wyco­fał się z publicz­nej dzia­łal­no­ści zwią­za­nej ze swo­ją twór­czo­ścią. Ofi­cjal­nie Paul Har­ri­son musiał zre­zy­gno­wać z wszyst­kich pla­no­wa­nych wystą­pień przez wzgląd na stan zdro­wia, o czym poin­for­mo­wał Man­che­ster Cri­me Club na Facebooku:

źró­dło theguardian.com

Przy­go­to­wał Oskar Grzelak