W austriackim klasztorze znaleziono fragment średniowiecznego erotycznego wiersza

Po dziś dzień nie wia­do­mo, kto jest auto­rem wier­sza Der Rosen­dorn (Cierń róży) opi­su­ją­ce­go żywą wymia­nę zdań mię­dzy kobie­tą a jej wagi­ną. Powsta­nie utwo­ru dato­wa­ne było na schy­łek śre­dnio­wie­cza. Ostat­nio jed­nak natra­fio­no na wąski skra­wek per­ga­mi­nu z widocz­ny­mi frag­men­ta­mi wier­sza w biblio­te­ce austriac­kie­go Opac­twa Bene­dyk­ty­nów w Mel­ku. Zna­le­zi­sko pocho­dzi z prze­ło­mu XIII i XIV wie­ku, co sytu­uje je w histo­rii dwie­ście lat wcze­śniej niż dotych­czas przypuszczano.

Sześć­dzie­się­cio­wer­so­wy wiersz doty­czy spo­ru kobie­ty z jej pochwą na temat tego, któ­ra z nich cie­szy się więk­szym uzna­niem męż­czyzn. Dziew­czy­na twier­dzi, że to jej uro­da na pierw­szym miej­scu wzbu­dza zain­te­re­so­wa­nie płci prze­ciw­nej, pod­czas gdy wagi­na utrzy­mu­je, że to ona zapew­nia praw­dzi­wą przy­jem­ność. W wyni­ku kłót­ni posta­na­wia­ją się roz­dzie­lić i każ­da rusza w swo­ją stro­nę. Szyb­ko jed­nak oka­zu­je się, że są wyjąt­ko­wo nie­szczę­śli­we bez obec­no­ści tej dru­giej. Posta­na­wia­ją się więc na nowo połą­czyć. Znaw­cy dowo­dzą, że utwór w swej wymo­wie pod­kre­śla, że nie moż­na odse­pa­ro­wać czło­wie­ka od jego płci czy seksualności.

Pasek per­ga­mi­nu, na któ­rym roz­po­zna­no frag­men­ty wier­sza Der Rosen­dorn ma wymia­ry 22 na 1,5 cen­ty­me­tra. Został uży­ty do złą­cze­nia kart łaciń­skiej teo­lo­gicz­nej księ­gi. Bada­cze wyra­zi­li zda­nie, że wiersz nie został znisz­czo­ny celo­wo, jego ero­tycz­na treść nie jest nicze­mu win­na. Cał­kiem nor­mal­ne w daw­nych cza­sach było wyko­rzy­sty­wa­nie star­szych tek­stów do opra­wia­nia nowych dzieł.

Medie­wi­ści są zachwy­ce­ni zna­le­zi­skiem. Moż­na powie­dzieć, że rzu­ca ono zupeł­nie nowe świa­tło na histo­rię sek­su­al­no­ści w śre­dnio­wiecz­nej lite­ra­tu­rze. Der Rosen­dorn uzna­wa­ny jest za pierw­szy ero­tycz­ny wiersz.

źró­dło the guardian

Przy­go­to­wał Oskar Grzelak