Stefan Grabiński

Gdy­bym miał być kon­se­kwent­ny, po zesta­wie­niu dwu­dzie­stu ksią­żek z kotem i tyluż z psa­mi, na warsz­tat w trze­cim kro­ku powi­nie­nem wziąć ryb­ki, kanar­ki, cho­mi­ki, szczu­ry albo papu­gi, względ­nie konie bądź węże (być może kie­dyś to nastą­pi); ale tym razem przy­szedł czas na lite­rac­kie mon­stra (o osob­nym arty­ku­le z mito­lo­gicz­ny­mi stwo­ra­mi tak­że myślę). Muszę tyl­ko prze­strzec wszyst­kich liczą­cych na współ­cze­sne utwo­ry – będę sku­piał się gene­ral­nie na pro­to­ty­po­wych dzie­łach. Czy­taj dalej