Węgierski reżyser nakręcił adaptację kultowej powieści Stanisława Lema

Głos Pana jest powie­ścią czę­sto sta­wia­ną obok innych kul­to­wych dzieł Sta­ni­sła­wa Lema: Sola­ris czy Cybe­ria­dy. Opo­wia­da histo­rię Pio­tra E. Hogar­tha, słyn­ne­go na cały świat mate­ma­ty­ka, któ­ry zosta­je zaan­ga­żo­wa­ny w pro­jekt mają­cy na celu odszy­fro­wa­nie sygna­łu będą­ce­go być może pró­bą kon­tak­tu ze stro­ny cywi­li­za­cji poza­ziem­skiej. Fani pisa­rza mają szan­sę zoba­czyć kino­wą wer­sję Gło­su Pana. Adap­ta­cji powie­ści doko­nał węgier­ski reży­ser i sce­na­rzy­sta Györ­gy Pálfi.

Powieść Lema opie­ra się przede wszyst­kim na wywo­dach głów­ne­go boha­te­ra (nar­ra­cja pro­wa­dzo­na jest w pierw­szej oso­bie z per­spek­ty­wy Hogar­tha), sta­no­wią­cych pod­sta­wę dla filo­zo­ficz­nych roz­wa­żań auto­ra doty­czą­cych kon­tak­tów z obcy­mi cywi­li­za­cja­mi i tego, cze­go ludz­kość od takie­go kon­tak­tu oczekiwałaby.

Sko­ro jed­nak o mnie­ma­nych nadaw­cach i seman­ty­ce „listu” nic pew­ne­go nie moż­na się dowie­dzieć, roz­wa­ża­nia ześli­zgu­ją się nie­ja­ko z tych nie­podat­nych na dzia­ła­nie badaw­czych narzę­dzi przed­mio­tów i zwra­ca­ją ku temu, co dostęp­ne — a więc ku czło­wie­ko­wi, jego kul­tu­rze, wizji świa­ta. Hipo­te­zy na temat Kon­tak­tu zako­rze­nio­ne są w doświad­cze­niu jak gdy­by tyl­ko z jed­ne­go koń­ca — po stro­nie Zie­mi. Ucze­ni dowia­du­ją się nie tyle, co Kosmos do nich mówi, ile — jakie są ich oso­bi­ste bądź ogól­niej — ludz­kie wyobra­że­nia, pra­gnie­nia i lęki zwią­za­ne z takim trans­ga­lak­tycz­nym poro­zu­mie­niem, pisał w posło­wiu Gło­su Pana pro­fe­sor Jerzy Jarzębski.

Z racji tego, że powieść przy­ję­ła for­mę trak­ta­tu filo­zo­ficz­ne­go nie­moż­li­wym było­by prze­ło­że­nie jej na kino­wy obraz w ska­li jeden do jed­ne­go bez zanu­dze­nia widza. Dla­te­go Györ­gy Pál­fi stwo­rzył raczej luź­ną adap­ta­cję, opie­ra­ją­cą się na głów­nym pomy­śle, czer­pią­cą gar­ścia­mi z prze­ka­zu Sta­ni­sła­wa Lema.

W powsta­łym w węgier­sko-kana­dyj­skiej kopro­duk­cji fil­mie głów­nym boha­te­rem jest Péter, Węgier wyru­sza­ją­cy do Sta­nów Zjed­no­czo­nych w poszu­ki­wa­niu ojca, któ­ry w latach 70-tych uciekł przed komu­ni­stycz­nym reżi­mem. Mniej wię­cej w tym samym cza­sie ode­bra­ny zosta­je przez ziem­skich naukow­ców tajem­ni­czy sygnał pocho­dzą­cy z prze­strze­ni kosmicznej.

Györ­gy Pál­fi – reży­ser i sce­na­rzy­sta fil­mu – zna­ny jest jako twór­ca Czkaw­ki, Taxi­der­mii czy Swo­bod­ne­go opa­da­nia. W pra­cy nad sce­na­riu­szem poma­ga­li mu Ger­gö V. Nagy oraz Zsó­fia Rut­t­kay. Głos Pana zade­biu­to­wał pod­czas Mię­dzy­na­ro­do­we­go Festi­wa­lu Fil­mo­we­go w Tokio w paź­dzier­ni­ku 2018 roku.

Tutaj może­cie zoba­czyć zwiastun: 

źró­dło: cineuropa.org